Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Μνήμη και Χρέος

Ο τόπος μας είναι το σήμερα. Παντού στην Ελλάδα το χθες και το σήμερα συνυπάρχουν...συνηθίσαμε να λέμε σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει .Μας καθησύχασε η σιγουριά του ποιητή και επαναπαυτήκαμε...Πόσους αιώνες ακόμη θα περιμένουμε για να κάνουμε το καθήκον μας...Ο γκρεμός προελαύνει όταν υποχωρούν οι άνθρωποι το χρέος η ευθύνη...Μεγάλα λόγια που δεν γίνονται πράξεις. Μεγάλα λόγια από αυτούς που παίζουν θέατρο χωρίς να είναι ηθοποιοί.

Από το μονόλογο της Μαρίας Ναυπλιώτη αφιερωμένος στο αρχαίο θέατρο της Μακύνιας και σε όλες της Μακύνιες της Ελλάδας.


Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Ένας χώρος βρίσκει την ταυτότητα του.


Όταν το 2005 έκανα την σκέψη για λειτουργία αίθουσας κινηματογράφου στο soFat σύντομα διαπίστωσα ότι ήταν σχεδόν ακατόρθωτο. Παρόλο που ο χώρος ήταν ιδανικός για τέτοιου είδους προβολές αλλά και διαθέσιμος ο εξοπλισμός (οθόνη, καθίσματα ,συστήματα ήχου και προβολής) δυστυχώς έλειπε κάτι άλλο πιο σημαντικό. Ηταν το ανθρώπινο δυναμικό, η κατάλληλη ομάδα για να αποτελέσει κινητήριο μοχλό στην προσπάθεια. Μια «παρέα» που θα αγαπούσε τον καλό κινηματογράφο.

Πέντε χρόνια αργότερα με πρωτοβουλία του πολιτιστικού συλλόγου Αιτωλικού και της νεοσύστατης Λέσχης Κινηματογράφου που γεννήθηκε μέσα απ αυτόν, η σκέψη εκείνη γίνεται πραγματικότητα. Με βασικό στόχο να ικανοποιήσει τις ανάγκες του κινηματογραφόφιλου κοινού της πόλης μέσα από την προβολή εναλλακτικών ποιοτικών ταινιών η λειτουργία της Λέσχης βασίζεται αποκλειστικά στην εθελοντική εργασία και συμμετοχή των μελών της. Αλλωστε δεν μπορούσε να υλοποιηθεί διαφορετικά.

Έτσι ο χώρος αναγεννήθηκε - μετασχηματίστηκε. Φιλοδοξεί να κερδίσει το στοίχημα και να έχει μερίδιο στη παραγωγή πολιτισμού στον τόπο μας. Θα συντηρείται οικονομικά από ετήσιες συνδρομές των μελών και τα εισιτήρια των απλών θεατών.

Η Λέσχη είναι ανοιχτή σε όλους, και τις προβολές μπορεί να παρακολουθήσει οποιοσδήποτε. Παράλληλα συνεχίζει να λειτουργεί το αναψυκτήριο με την σημερινή επωνυμία «macucu café» που αποτελεί τον κύριο χώρο του αναπαλαιωμένου κτιρίου της παραλίας. Δένει απόλυτα ως προς την ατμόσφαιρα της καινούργιας χρήσης και θά λεγα ότι εμπνέει για συζητήσεις και κρητική.


Την περασμένη Κυριακή, στην πρεμιερα, προβλήθηκε η ταινία «είναι ο θεός μάγειρας;» του Στέργιου Νιζήρη, στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Κατοικία στην Άνω Γλυφάδα

Το κτίσμα αποτελεί μόνιμη κατοικία και βρίσκεται στην οδό ΙΑ Παλαιολόγου 69 στην περιοχή της Ανω Γλυφάδας γνωστή ως “καφεπώλων”.

Σε ένα οικόπεδο 443.81 μ² το κτίριο καλύπτει συνολικά 177,33 μ² και αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα κύριας χρήσης 235 μ². με υπόγειο 130 μ².

Ο προσανατολισμός και η θέα προς το τη θάλασσα έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο στη διάταξη των χώρων.

Το οικόπεδο είναι επικλινές με 25%.

Ο γενικός σχεδιασμός του κτίσματος έχει να κάνει με το γνωστό παιχνίδι των καθαρών όγκων . Κύβοι παραλληλόγραμμα,κύλινδροι παντρεύονται για να αποτελέσουν μια γεωμετρική σύνθεση σαν μια πολύπλοκη μαθηματική σχέση που αναζητά τη λύση. Αυτή ακριβώς είναι και η προσπάθεια του σχεδιαστή για ένα αποτέλεσμα που προκείπτει από τις χρήσεις του εσωτερικού του χώρου τα μεγέθη τους και τη θέση τους.

Το σπίτι - εντός χωρίζεται σε τρεις ορόφους (μη συμπεριλαμβανομένου του υπογείου (γκαράζ, ξενώνας και σάουνα). Στο υπερυψωμένο ισόγειο βρίσκεται ο χώρος της κεντρικής εισόδου με οπτική επαφή στη τραπεζαρία στον πλατύ διάδρομο που οδηγεί στη πισίνα και το καθιστικό. Η διάταξη των χώρων έχει γίνει περιφερειακά ενός κύκλου με κέντρο το μέσον του καθιστικού που μαζί με το τζάκι, το επιβλητικό ύψος των 7 μέτρων, τα μεγάλα ανοίγματα και την γυάλινη οροφή δίνουν μια ιδιαίτερη χάρη κι αρμονία . Τα στενά ανοίγματα πάνω απ το τζάκι μετατρέπουν το φώς της ανατολής σε πολύχρωμες ακτίνες που διαχέονται σε διαφορετικά σημεία όσο περνάει η ώρα. Τα ανισόπεδα επίπεδα υπογραμμίζουν την διαφορά ανάμεσα στους χώρους. Το ισόγειο περιέχει επίσης ένα δωμάτιο γραφείο και άλλους βοηθητικούς χώρους. Κλιμακοστάσιο και ασανσέρ συνδέουν όλα τα επίπεδα ξεκινώντας απ το υπόγειο έως το δεύτερο.

Στον πρώτο όροφο βρίσκονται δυο υπνοδωμάτια που επικοινωνούν μεταξύ τους με διάδρομο – εσωτερικό μπαλκόνι με θέα στο κάτω χώρο και τα μεγάλα ανοίγματα της όψης. Τα κάγκελα του έχουν κατασκευαστεί από ανοξείδωτο ατσάλι ακολουθούν κι εκείνα το ίδιο “κυκλικό χορό¨ με αυτό του καθιστικού.

Στο δεύτερο όροφο βρίσκεται ένα ενιαίο δωμάτιο 50μ² - πολυχώρος με τζάκι μουσική μίνι μπαρ και μπάνιο που μπορεί να λειτουργήσει εξίσου σαν καθημερινό, play room αλλά και σαν ευρύχωρο υπνοδωμάτιο φιλοξενίας. Αυτός ο χώρος συνδέεται άμεσα με την μεγάλη βεράντα που βρίσκεται επάνω από καθιστικό του ισογείου, ιδανική να απολαύση κανείς την απέραντη θέα των νότιων προαστίων και του Αιγαίου.

Έργο: Διώροφη Κατοικία μετά υπογείου Ιδιοκτήτης: Θανάσης Καραπαναγιώτης. Μελέτη: επίβλεψη Ζαφείρης Καρβέλης. Στατική Μελέτη :Δημήτρης Θεοδοσίου. Θέση: Αθήνα Νότια Προάστια

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Κατοχή Οινιαδών - Το κτίριο του Συγγρού.


Οι σοβάδες πέφτουν τα σπασμένα παραθυρόφυλλα σαπίζουν και η στέγη καταρρέει. Γεμίζει θλίψη τους περαστικούς που έκπληκτοι κοντοστέκονται μπροστά στο εγκαταλελειμμένο Κτίριο. Ένα κτίριο που θα μπορούσε να είναι κόσμημα για τη Κατοχή. Κανείς δεν έχει φροντίσει μέχρι σήμερα να το αποκαταστήσει όπως αρμόζει στη μνήμη του δωρητή και το έργο που μας κληροδότησε.

Αδιαφορία σε όλο της το μεγαλείο.

Πρόκειται για το παλιό διδακτήριο που βρίσκεται κοντά στην όχθη του Αχελώου και είναι ένα με τον πολεοδομικό ιστό της Κατοχής. Έγινε με δαπάνες του εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού. Κατασκευάστηκε μεταξύ 1910 - 1920 σε οικόπεδο που παραχώρησε η κοινότητα Κατοχής. Κτισμένο εξολοκλήρου από λαξευτή πέτρα με στέγη από βυζαντινό κεραμίδι, έχει δυο μεγάλες αίθουσες ,βοηθητικούς χώρους, και μεγάλο προαύλιο. Το χωλ της εισόδου είναι στρωμένο με εξαιρετικό χειροποίητο πλακάκι 20Χ20 και οι αίθουσες είναι καλυμμένες πλάκες σε σχήμα οκτάγωνου που συνδέονται με μικρότερα σκούρα τεμάχια σ απόλυτη εφαρμογή . Οι κατάσταση τους είναι εξαιρετική με εξαίρεση τμήματος στην βορειοδυτική γωνία της μιας αίθουσας που έχει πάθει καθίζηση ενώ η φέρουσα τοιχοποιία δεν φαίνεται να επηρεάστηκε από τους πρόσφατους σεισμούς. Μέχρι το 1928 ήταν διτάξιο σχολείο. Εκει στεγάστηκε το 2ο δημοτικό σχολείο και το νηπιαγωγείο.

Η αποκατάσταση και αξιοποίηση δεν είναι τόσο θέμα οικονομικών πόρων, όσο ειλικρινούς ενδιαφέροντος από την πολιτεία. Τα χρήματα έπονται.

Η ολική κατάρρευση της στέγης σε λίγο θα είναι πραγματικότητα. Μετά απ αυτό έρχεται η αδυναμία της φέρουσας τοιχοποιίας από την καταστροφή των ζευκτών και η εξασθένηση των αρμών της πέτρας λόγω καθολικής υγρασίας. Αναπόφευκτα το κτίριο κινδυνεύει σύντομα με κατάρρευση σε επικείμενο σεισμό.

Σώστε το κτίριο έγκαιρα πριν είναι αργά.

Η Κατοχή είναι αναμφισβήτητα ιστορικός τόπος, με πλούσια παράδοση από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα. Αξιόλογα κτίρια, παλιά αρχοντικά δεσπόζουν στο λόφο που δηλώνουν το ύφος και την διαδρομή των Κατοχιανών στο διάβα του χρόνου.

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Χρώματα εν όψη Καλλικράτη



Τα χρώματα στο περιβάλον είναι σχεδόν πάντα εντυπωσιακά και δημιουργούν μιαν αίσθηση σύνθεσης.

Το πρασινο σημαίνει αρμονία, επικοινωνία και Φύση

Το μπλέ εκπέμπει την ειρήνη την καλοσύνη κι Αλήθεια

και το κόκκινο δείχνει ενέργεια, πάθος, και επιβίωση.

Στην Πολιτική όμως τα

πράγματα διαφέρουν, η πολυχρωμία πολλές φορές αποσυνθέτει και μπορεί να αποβεί μοιραία.

Οι φώτογραφίες είναι με τη σειρα

η πρώτη από τον Λούρο στο καφενεδάκι του Φώτη στο Διβάρι του προκοπάνιστου

η δέυτερη από το αεροδρόμιο στο Μεσολόγγι πρόσφατα στη συνάντηση ιδιωτικών αεροσκαφών.

και η τρίτη απο το Westport της Ιρλανδία που βρεθήκαμε πρόσφατα.

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Για τον Πάνο Κοντό



Μια φωτισμένη προσωπικότητα


Τον χαρακτηρίζουν η υποδειγματική αφοσίωση στα ακαδημαϊκά και στον πολιτισμό, η αγάπη για τον τόπο του, η αποτελεσματικότητα και η αγωνιστικότητα στα πράγματα που διεκδικεί . Ο Παναγιώτης Κοντός είναι ένας οραματιστής της σύγχρονης κοινωνίας όπου το πνεύμα και η τέχνη προβάλλεται και προκαλεί . Οι παρεμβάσεις του σε εκδηλώσεις πολιτισμού και παρουσιάσεις βιβλίων σ αφήνουν άφωνο από την απλότητα και την οργάνωση των σκέψεών του. Εραστής της Αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.


Η αντιγραφή και η μίμηση δεν πρέπει μάλλον τον συγκινεί, είναι λάτρης των καινοτομιών και της δημιουργικής του μεταμόρφωσης.


Τον συναντάς σε αίθουσες διαλέξεων, μουσεία, σε εκθέσεις αλλά και στην ταπεινή πλατεία της Γουριάς, ή στο πανηγύρι της Αγιαγάθης (Αιτωλικό) που δεν λείπει σχεδόν ποτέ.. Ένας πατριώτης - ένας καλός φίλος…

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Για τη Dr Δώρα Καρβέλη


Ένας σπουδαίος χαρακτήρας μια σπάνια επιστήμων.


Το 1995 εισάγεται πρώτη στο Τμήμα Μεταλλειολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ. Το κρυφό της πάθος όμως με την Φυσική την βρίσκει να ακολουθεί από το 1996 το Φυσικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι στόχοι υψηλοί. Την περίοδο της δεκαετίας του 2000 -2010 παρακολουθεί μεταπτυχιακά στην Αγγλία και αποκτά το τίτλο του Μάστερ στα δορυφορικά συστήματα και το 2010 της απονέμεται το διδακτορικό δίπλωμα στις τηλεπικοινωνίες. Γεννημένη στο Αιτωλικό έχει μόνιμη κατοικία το Λονδίνο όπου ζει και εργάζεται. Αν τύχη να την συναντήσεις αισθάνεσαι τα μάτια της να διαπερνούν τη σκέψη σου σαν αστροφυσικές ακτίνες …ολιγόλογη δυναμική αλλά και συγχρόνως γοητευτική έχει κάνει αισθητή τη παρουσία της στο ακαδημαικό κύκλο της Ευρώπης με τα συγγράμματα και τις διαλέξεις της.


Δυστυχώς αυτός ο τόπος πλούσιος σε αρκετά αλλά και σε ανθρώπινο δυναμικό, αδυνατεί να κρατήσει τους ανθρώπους του.

Πάντως σ αυτή την δεκαετία την Ελλάδα έχουν εγκαταλείψει 850.000! Έλληνες (στοιχεία του καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββα Ρομπόλη, όπως δημοσιεύονται στη Realnews) με σκοπό να εργαστούν σε Ευρωπαϊκές χώρες, στην Αμερική και τον Καναδά, ενώ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως αν και σκέφτονται τον επαναπατρισμό τους, τελικά τον αναβάλλουν λόγω της αστάθειας συνθηκών που επικρατούν στη χώρα...

Ενώ διαδικτυακή έρευνα της MANPOWER, αποκαλύπτει 9 στους 10 Έλληνες δηλώνουν πρόθυμοι να μεταναστεύσουν. Το 40% των ερωτηθέντων έχει ήδη αλλάξει τόπο κατοικίας για εργασιακούς λόγους, ενώ 3 στους 10 δηλώνουν πως έχουν μετακομίσει σε κάποια ξένη χώρα. Τα κίνητρα που ωθούν στη μετανάστευση, είναι αρχικά οι υψηλές απολαβές (88%), οι καλύτερες προοπτικές απασχόλησης (72%) και η ευκαιρία για ανάπτυξη της σταδιοδρομίας (67,5%).



Φώτο της Άννας Γαλανού (Αιτωλικό) που επίσης! ζει κι εργάζεται στο Λονδίνο!

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

ΑΜΛΕΤ γέλιου και "μηνυμάτων" στο Θεατράκι


Μεταποιημένο σε κωμωδία το γνωστό έργο του Shakespeare, με τον τίτλο Αμστελ από την ομάδα του πολιτιστικού συλλόγου, άνοιξε πανηγυρικα τις εκδηλώσεις του καλοκαιριού. Το Θέατρο κατάμεστο.

Από την πρώτη κιόλας πράξη διαπιστώνει κανείς ότι η δουλειά και η εμπειρία των προηγούμενων παραστάσεων φέρνει αποτελέσματα.

Σίγουρη η ανοδική πορεία του θεατρικού τμήματος αρκεί να μπορέσει να κρατηθεί στο ίδιο τέμπο. Διαθέτει πάντως δυναμικό.

Ξεχώρισαν Ο Πλάτωνας Καβάγιας (Οράτιος) η Ντόρα Χαραλάμπους (Γετρούδη) η Στεφάνια Δράκου(Οφηλία) και ο Χρήστος Τσίντσος ( Πολώνιος) . Ενώ ο Νίκος Ευαγγελλινός διόρθωσε σε πολύ καλύτερη την εικόνα άπληστου κακού και δολοφόνου Θείου Βασιλιά. Υπέροχοι ήταν όμως και οι υπόλοιποι 23!



Ο ρόλος του ΑΜΣΤΕΛ του Δημήτρη Στογιάννη ίσως να ταίριαζε περισσότερο στον Αντώνη Χαραλάμπους (το Φάντασμα) και το αντίστροφο.

Ο Μιχάλης Κότσαρης που συνηθίζει να μας εντυπωσιάζει σίγουρα έχει στο ενεργητικό του καλύτερα σκηνικά. Ως σύνολο όμως με τα κουστούμια μπορεί να μην χρειαζόταν κάτι παραπάνω.

Η Μουσική ήταν το μεγάλο κεφάλαιο στην παράσταση. Έγινε με σύνεση και επαγγελματισμό. Ο Δημήτρης Στογιάννης και ο Θανάσης Δελβινιώτης που είχαν την επιμέλεια, κατάφεραν να απογειώσουν το ξετύλιγμα της ιστορίας του έργου.


Ο Χρήστος Λάτσινος απέδειξε την δημιουργική του ικανότητα στο Θεατρικό τμήμα αφού τα τελευταία χρόνια που ασχολείται, ανεβάζει σταθερά την ποιότητα των παραστάσεων.

Ο Πολιτισμός το θέατρο έχει το δικό του ρόλο να επιτελέσει. Να στείλει τα δικά του μηνύματα. Κι η παραπάνω παράσταση μέσα από τη σάτιρα το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό.

«Μέσα από την τέχνη εξασφαλίζεται το δικαίωμα του διαλόγου, της σύγκρουσης των
ιδεών» λέει η Λυδία Κονιόρδου.

Αλλωστε η απευθείας σύγκρουση σπάνια είναι «αναίμακτη»...

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Αναζητώντας χώρο για το άλογο

Πέμπτη 17 Ιούνιου

Η αγωνία στα πρόσωπα της συνάντησης ήταν εμφανής. Μιά φορά το χρόνο το πολιαγαπημένο άλογο απο τους ντόπιους γιορτάζει. Ο χώρος για την εκδήλωση δυστυχώς δεν είναι ο καταλληλότερος. Tα ίδια όμως κάθε φορά. Προχειρότητες που μεταφράζονται σε φορτηγά άμμου για το μανέζ, σε κερκίδες από "Νταλικοκαρότσες", σε φωτισμούς με πανηγυρολαμπιόνια, και καραβόσχοινο..πολύ καραβόσχοινο για την περίφραξη, ... !


Σε ένα άλλο σημείο της πόλης κάτι καινούργιο γεννιέται...




Πρόταση για κέντρο Ιππασίας στο ανατολικό οικισμό του Δήμου Αιτωλικού.

H μελέτη περιέχει:

1.Ένα μανέζ επίδειξης 20Χ60 και δύο μανέζ 15χ40 προθέρμανσης.

2.Πρόβλεψη για φιλοξενία 15 άλογων με δυνατότητα επέκτασης

3.Αναψυκτήριο αναβατών και βοηθητικούς χώρους αποθήκευσης εξαρτημάτων και τροφών.

4. Κερκίδες δυναμικότητας 800 θεατών

Παραλία Αιτωλικού II



περισσότερα εδώ

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

«επί ίσης όροις».


Η Νομαρχία διασπάται και παύει να υφίσταται όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα. Αντί αυτής προβάλλονται 7 μικρό-νομαρχίες- οι παλαιοί τις θυμούνται σαν επαρχίες, ενώ οι σημερινοί τις ονομάζουν μεγάλες Δημαρχίες. Οι Δήμαρχοι των Δήμων που καταργούνται, γίνονται Αντιδήμαρχοι με αρμοδιότητες τοπικού χαρακτήρα.


Δυστυχώς ή ευτυχώς ο Καλλικράτης είναι μια αναγκαιότητα. Η διαχείριση των μικρών Δήμων κατά πλειοψηφία συμπεριλαμβανομένου και του Αιτωλικού ήταν περιορισμένοι στην συντήρηση από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ανύπαρκτος ο προγραμματισμός και η σχεδίαση της ανάπτυξης, χωρίς τεχνική υπηρεσία, χωρίς πολεοδομική υπηρεσία, πρόνοια, δημοτική αστυνομία, ανύπαρκτο αθλητισμό, με ελάχιστες αναλαμπές πολιτισμού. Κάτω απ αυτές τις συνθήκες δεν μπορούμε να διεκδικούμε αυτονομία.


Πρέπει να οργανωθούμε.
Κανένας τόπος δεν θα χάσει την μοναδικότητα του, την ιστορία του, τον πολιτισμό του, την εξέλιξη του, η την ταυτότητά του. Το Αιτωλικό «νησί» ακούγεται επιεικώς ελαφρύ.
Κανένα χωριό δεν θα μετακινηθεί να πάει σε άλλο χωριό ή σε άλλη πόλη.
π.χ Η Σταμνά κι η Παλιομάνινα θα είναι ιστορικές σε όποιον Δήμο και να συμπεριληφθoύν, ούτε τώρα ξέρει ο επισκέπτης σε ποιόν Δήμο ανήκουν αλλά μένει έκθαμβος από τη μοναδικότητα των χωριών.
Θα τολμήσω να πω, ότι και η σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας μας, οφείλεται στη δομή και στην νοοτροπία κάθε μορφής εξουσίας όπου ο καθένας λειτουργεί αυτόνομα, χωρίς έλεγχο και συντονισμό.
Δεν χρειαζόμαστε απλά τη διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης» αλλά κάτι περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση.


Υ.Σ.

Το Μεσολόγγι χωρίς διεύρυνση θα είναι ανίσχυρο απέναντι στο γιγάντιο Αγρίνιο που είναι έτοιμο να κατασπαράξει κάθε αδύναμο και ανήμπορο στις οποιεσδήποτε διεκδικήσεις. Το «παιχνίδι» πρέπει να τεθεί «επί ίσης όροις». Οι Οινιάδες το Αιτωλικό και το Μεσολόγγι έχουν κοινό παρονομαστή την λιμνοθάλασσα με τις λουρονησίδες και τη μακρόχρονη ιστορία. Τα χρόνια της Εξόδου είναι μια απόδειξη ότι «όλοι μαζί μπορούμε». Εκείνο το γεγονός δίδαξε τις μεγάλες αξίες κι ακούστηκε πέρα απ τα σύνορα …Γιατί όχι και σήμερα .

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Πλέγματα και οπλισμοί.




Η εισαγωγή μεταλλικών στοιχείων (όπως λάμες, ράβδοι, πλέγματα) στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της τοιχοποιίας άρχισε να εφαρμόζεται την τελευταία πεντηκονταετία. Η εργασία αυτή έχει να κάνει με την ενίσχυση και την επισκευή κτισμάτων που έχουν υποστεί ζημιές.

Οι περιβαντολογικοί παράγοντες (σεισμοί καθήζησεις μετακινήσεις εδάφους) αλλά και η ηλικία του κτίσματος προκαλούν ρηγματώσεις άλλοτε σοβαρες και αλλοτε ελαφρές.

Οι εξωτερικοί τοίχοι που έχουν τον ρόλο φερόντων στοιχείων και αποτελούν τον κυριότερο τρόπο δόμησης των πέτρινων κατασκευών, απαιτούν ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Σ αυτούς χρησιμοποιούνται ραβδοι 8- 14mm διατομής ανα 20 εκατ. και οι εσωτερικοί τοίχοι (χωρίσματα) κυρίως τσατμάδες με καλάμια ή ξύλα καρφωμένα σε ορθοστάτες, μπορούν να επισκευαστούν με ελαφρότερες ενισχύσεις.


Η αρμολόγηση δυναμώνει την συνοχή της δόμησης και συνίσταται στα πετρόκτιστα αλλά υστερεί έναντι του οπλισμού. Την προτιμούμε για αισθητικούς και οικονομικούς λόγους Τα πέτρινα κτίρια χρήζουν ενισχύσεις με τέτοιον τρόπο ώστε να μην καταστρέφεται ή να αλλοιώνεται το μοναδικό της δόμησης τους. Αυτοί οι τρόποι επισκευής πρέπει να συμμορφώνονται στις απαιτήσεις διατήρησης της αρχικής εικόνας της κατασκευής. Οι τεχνικές αυτές εφαρμόσθηκαν για να «δέσουν» τα αδύναμα σημεία της τοιχοποιίας, και επομένως χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε ορισμένα ευπαθή σημεία όπως ανοκάσια και γωνίες.

Εν ολίγοις, τοποθετώντας χαλύβδινες ράβδους η πλέγματα στο εσωτερικό της τοιχοποιίας προσδίδουμε καλύτερες ιδιότητες με τα οφέλη που συνοδεύουν τον χάλυβα. Η απουσία κανονισμών και εξειδικευμένου προσωπικού καθιστά αναγκαία την συνεχή επίβλεψή του μηχανικού καθ όλη τη διάρκεια εφαρμογής.
Στις φώτο χάλυβας και τσερκόπλεγμα σε εξωτερική και εσωτερική τοιχοποιία αντίστοιχα, στο Αιτωλικό.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Η μείωση του εύρους και τα σχόλια.



Το να σχολιάζεις ανώνυμα δεν είναι ότι καλύτερο. Πόσο μάλλον όταν αυτό προέρχεται από συναδέλφους μηχανικούς, που θα πρεπε κανονικά να είναι μπροστάρηδες, όπως αρμόζει στην ιδιότητα τους, δίνοντας μαθήματα ήθους. Πολύς ο λόγος περί δαχτυλιδιών και των συναφή, και θα θελα με την ευκαιρία να καταθέσω τη προσωπική μου εμπειρία, για το πως έγιναν οι διαδικασίες ανάδειξης του επικεφαλής της Δ.Κ.Μ. (Δημοκρατική Κίνηση Μηχανικών, παράταξη που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία) και πως τελικά φτάσαμε στο να συζητάμε ακόμη τα περί εκλογής του.

Όλα έγιναν όπως προβλέπονταν από το καταστατικό. Είχαμε την αποχώρηση του νυν προέδρου κου Γ.Παπαναστασίου από την ηγεσία του Τ.Ε.Ε. Του τμήματος της Αιτωλοακαρνανία, λόγω του τέλους της θητείας του και την παραχώρηση της θέσης της ηγεσίας της παράταξης σε άλλους, για λόγους που ο ίδιος έχει εξηγήσει κατά καιρούς. Από πολύ νωρίς εκδηλώθηκε μία και μοναδική πρόθεση πλήρωσης αυτού του κενού. Ήταν αυτή του κου Κ.Ρόκκου μέλους της Δ.Κ.Μ. και αντιπροέδρου του Διοικούσας του Τ.Ε.Ε. Η δυνατότητα των μελών για να θέσουν υποψηφιότητα στη θέση αυτή ήταν ανοιχτή τουλάχιστον έξι μήνες πριν. Ίσως εδώ να χρεώνεται ελαφρά το συμβούλιο της Δ.Κ.Μ για την μη έγκαιρη ενημέρωση των μελών του. Η υποψηφιότητα του κου Κασόλα ήλθε μόλις λίγες μέρες πριν τις εκλογές της Δ.Κ.Μ. και ομολογουμένως ξάφνιασε. Το πως και γιατί είναι ένα άλλο κεφάλαιο που θα έχει ενδιαφέρον να το αναπτύξει ο ίδιος σε κάποια στιγμή. Εκείνο που με βεβαιότητα μπορώ να καταθέσω είναι ότι τα κίνητρα του είχαν σχέση με την ειλικρινή πίστη στις αρχές της Δ.Κ.Μ. αλλά και του ίδιου του Τεχνικού μας Επιμελητηρίου όπως ακριβώς άλλωστε και του κου Ρόκκου.

Σε αυτές τις διαδικασίες είναι επόμενο η δεύτερη και ή τρίτη υποψηφιότητα να μειώνει κάπως το εύρος η το κύρος της μιας και μοναδικής, το οποίο είναι ασφαλώς ευθύνη του νικητή να το επανακτήσει. Η πρόσκαιρη αυτή μείωση όμως είχε τις συνέπειες της. Κάποια καταξιωμένα στελέχη της παράταξης όπως ήταν φυσικό - εκ των υστέρων δυστυχώς – θεώρησαν ότι θέτοντας τον εαυτό τους υποψήφιο θα μπορούσαν να διεκδικήσουν το τίτλο.

Ο Κος Χ.Πριόβολος ανάμεσα σε πολλούς είχε τα προσόντα αλλά και την πρόθεση για την διεκδίκηση της ηγεσίας στο ψηφοδέλτιο της Δ.Κ.Μ. Είναι αδιαμφισβήτητη η εμπειρία και διάθεση προσφοράς του στο Τ Ε Ε. Όμως στις διαδικασίες ανάδειξης ήταν εκεί και δυστυχώς εκτός των υποψηφιοτήτων! Θέλω να πιστεύω γι εκείνον ότι οι υποψηφιότητες – αν έχει την όρεξη και τον χρόνο - δεν αρχίζουν και τελειώνουν στην Δ.Κ.Μ.... Εμείς είμαστε εδώ να στηρίξουμε τις όποιες επιλογές του.

Αξίζει να αναφέρω ότι η γενική συνέλευση ως προς την συμμετοχή δεν είχε προηγούμενο. Το 75% των μελών ήταν παρόν! Πολλοί νέοι μηχανικοί αλλά και παλιότεροι επώνυμοι του κλάδου. Επικρατούσε ενθουσιασμός που υποδούλωνε το μεγάλο ενδιαφέρον για τις επικείμενες εκλογές του Τ.Ε.Ε. Όλα εξελίχθηκαν ομαλά. Ο κος Κ.Ρόκκος μέσα απ αυτές τις διαδικασίες προηγήθηκε καθαρά με το 56% των ψήφων και θέλω να πιστεύω ότι είναι καθ' όλα έτοιμος να γίνει πρόεδρος του Τ.Ε.Ε.

Η Δ.Κ.Μ. έχει δώσει δείγματα ήθους και τηρεί τις δημοκρατικές διαδικασίες σαν κόρη οφθαλμού. Τα άξια στελέχη της συμμετέχουν τόσο στην παραγωγική όσο και τη διοικητική διαδικασία (Νομαρχίες Δήμους Επιτροπές) και οι ιδέες και θέσεις τους γίνονται μέσου του Τ.Ε.Ε. θέσεις της πολιτείας ανεξαρτήτου χρώματος.

Στο συνέδριο της πανελλαδικής Δ.Κ.Μ. που έγινε πρόσφατα στα Ιωάννινα,διακήρυχθηκε η νέα πορεία της παράταξης, που δεν είναι άλλη από την ανάκαμψη του κύρους και της αξιοπιστίας του Τ.Ε.Ε.

Τα ανοιχτά ζητήματα όπως το ασφαλιστικό, η προστασία του κτιστου και φυσικού περιβάλλοντος, τα επαγγελματικά δικαιώματα, ο πολεοδομικούς σχεδιασμος, η βελτίωση των μελετών και παραγωγής δημοσίων έργων, και η προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο νομό, πρέπει να “τεθούν επί τάπητος¨. Και επιτέλους στην προσπάθεια αυτή δεν περισεύει κανείς.

Παρέμβαση σε σχολιασμούς περί δακτυλιδιών που δημοσιεύθηκαν στο Blog "Παρόν της Αιτωλοακαρνανίας"

Οι Φώτο είναι από τα Ιωάννινα στις 6/2/2010