Η Νομαρχία διασπάται και παύει να υφίσταται όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα. Αντί αυτής προβάλλονται 7 μικρό-νομαρχίες- οι παλαιοί τις θυμούνται σαν επαρχίες, ενώ οι σημερινοί τις ονομάζουν μεγάλες Δημαρχίες. Οι Δήμαρχοι των Δήμων που καταργούνται, γίνονται Αντιδήμαρχοι με αρμοδιότητες τοπικού χαρακτήρα.
Δυστυχώς ή ευτυχώς ο Καλλικράτης είναι μια αναγκαιότητα. Η διαχείριση των μικρών Δήμων κατά πλειοψηφία συμπεριλαμβανομένου και του Αιτωλικού ήταν περιορισμένοι στην συντήρηση από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ανύπαρκτος ο προγραμματισμός και η σχεδίαση της ανάπτυξης, χωρίς τεχνική υπηρεσία, χωρίς πολεοδομική υπηρεσία, πρόνοια, δημοτική αστυνομία, ανύπαρκτο αθλητισμό, με ελάχιστες αναλαμπές πολιτισμού. Κάτω απ αυτές τις συνθήκες δεν μπορούμε να διεκδικούμε αυτονομία.
Πρέπει να οργανωθούμε.
Κανένας τόπος δεν θα χάσει την μοναδικότητα του, την ιστορία του, τον πολιτισμό του, την εξέλιξη του, η την ταυτότητά του. Το Αιτωλικό «νησί» ακούγεται επιεικώς ελαφρύ.
Κανένα χωριό δεν θα μετακινηθεί να πάει σε άλλο χωριό ή σε άλλη πόλη.
π.χ Η Σταμνά κι η Παλιομάνινα θα είναι ιστορικές σε όποιον Δήμο και να συμπεριληφθoύν, ούτε τώρα ξέρει ο επισκέπτης σε ποιόν Δήμο ανήκουν αλλά μένει έκθαμβος από τη μοναδικότητα των χωριών.
Θα τολμήσω να πω, ότι και η σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας μας, οφείλεται στη δομή και στην νοοτροπία κάθε μορφής εξουσίας όπου ο καθένας λειτουργεί αυτόνομα, χωρίς έλεγχο και συντονισμό.
Δεν χρειαζόμαστε απλά τη διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης» αλλά κάτι περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση.
Υ.Σ.
Το Μεσολόγγι χωρίς διεύρυνση θα είναι ανίσχυρο απέναντι στο γιγάντιο Αγρίνιο που είναι έτοιμο να κατασπαράξει κάθε αδύναμο και ανήμπορο στις οποιεσδήποτε διεκδικήσεις. Το «παιχνίδι» πρέπει να τεθεί «επί ίσης όροις». Οι Οινιάδες το Αιτωλικό και το Μεσολόγγι έχουν κοινό παρονομαστή την λιμνοθάλασσα με τις λουρονησίδες και τη μακρόχρονη ιστορία. Τα χρόνια της Εξόδου είναι μια απόδειξη ότι «όλοι μαζί μπορούμε». Εκείνο το γεγονός δίδαξε τις μεγάλες αξίες κι ακούστηκε πέρα απ τα σύνορα …Γιατί όχι και σήμερα .
