Για τον Γρηγόρη

Ήταν Χριστούγεννα του 2004 όταν πρότεινα στο Γρηγόρη Κότσαρη να εκθέσει στο so fat . «Άσε να το σκεφτώ» ήταν η απάντηση του. Το παρουσιαστικό του δεν σου δίνει το παραμικρό περιθώριο να μαντέψεις πως σκέφτεται. Μια ιδιότυπη μορφή σε ένα δικό του κόσμο ένα «τεχνόκοσμο». Ο Γρηγόρης εδώ και πολύ καιρό δημιουργεί στο χώρο της χαρακτικής. Μόνος με τα καλέμια βελόνες και περίεργα νυστέρια σκαλίζει επιφάνειες με ξύλο για να το ζωντανέψει. Έτσι «φεύγει» σε ταξίδια μακρινά κι ονειρεμένα. Τα θέματά του κινούνται γύρο από βιώματα της παιδικής του ηλικίας. Η Αιτωλικιώτισα Κατράκη, η μεγάλη χαράκτρια του δίνει δύναμη.
Τελικά η έκθεση έγινε σε συνεργασία με τον αδελφό του Μιχάλη. Ήταν η πρώτη του επαφή με εκδηλώσεις σαν αυτή. Η επιτυχία ήταν πάνω από τα προσδοκώμενα.
Σήμερα τέσσερα χρόνια μετά παρουσιάζει την νέα του δουλειά με τίτλο "ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ" στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος στην Αθήνα Ο ίδιος λέει «αυτές τις εντυπώσεις προσπάθησα να μεταγράψω σε ξύλινες πλάκες να τις κάνω χαρακτικά γεμάτα εικόνες ήχους και μυρωδιές άλλων καιρών. Οι αποσκευές τις παιδικές μου ηλικίας είναι έτοιμες…»
Παράλληλα συμμετέχει και στη πρωτοβουλία του Δήμου αθηναίων με θέμα "Χαρταετοί ψηλά στον Αττικό Oυρανό " όπου πάνω από 20 χαράκτες εκθέτουν τους πρωτότυπους εικαστικούς χαρταετούς τους που ετοίμασαν και οι οποίοι δίνουν μία άλλη διάσταση στο πατροπαράδοτο έθιμο της Καθαρής Δευτέρας, ανοίγοντας νέους εικαστικούς ορίζοντες στο πέταγμα των αετών, αφού οι αετοί αυτοί μετά το τέλος της έκθεσης θα πετάξουν στον Αττικό Ουρανό. Τέσσερα από τα θέματα της συγκεκριμένης έκθεσης επελέγησαν και θα εκτυπωθούν σε 2.000 αντίτυπα τα οποία θα μοιραστούν στο κοινό που θα γιορτάσει την Καθαρά Δευτέρα στο Λόφο του Φιλοπάππου. Ανάμεσα σ' αυτά και του Γρηγόρη...

Wine bar ones a year

Μια φορά το χρόνο στις 23 Φεβρουαρίου παράλληλα με εκδηλώσεις για την τοπική επέτειο θυσίας του Γρηγόρη Λιακατα στρατηγού του 21και των 300 το παραδοσιακό οινοποιείο του Μυρκα μετατρέπεται σε ένα ατμοσφαιρικό wine bar υψηλών προδιαγραφών.

Η ιδέα ήταν του Αποστόλη Μπλίκα Αρχιτέκτονα και εκδότη της Εφημερίδας γιοφύρια ο οποίος και το καθιέρωσε πριν τέσσερα χρόνια. Μια μονάδα παραγωγής κρασιού ξαφνικά για μια μέρα μετασχηματίζεται. Οι ιδιοκτήτες Κική και Γιάννης Μύρκας ακολουθούν την εποχή, ανοίγουν τις πόρτες του παλιού οινοποιείου και αγκαλιάζουν κόσμο με καλοσύνη και πολλά πολλά εδέσματα.

Το εσωτερικό έχει πλήρως ανακαινισθεί διατηρώντας τον χαρακτήρα την εμφανή ξύλινη οροφή και τα δρύινα βαρέλια. Μια ιδιωτική πρωτοβουλία που πάλι κάποιος Αρχιτέκτονας «βάζει το χέρι του».
περισσότερα εδώ.

Τα γιοφύρια δακρύζουν

Αιτωλικο γεφύρια 1887 -2008

Τι ταλαιπωρία έχουν περάσει και περνάν ακόμη αυτές οι πέτρες! Αν είχαν μιλιά θα ακούγαμε σωρό ιστορίες για μαχαιρώματα, χειρουργικές επεμβάσεις, φορτία στο όνομα της ευκολίας και της εξυπηρέτησης. Έχουν κατακρεουργηθεί χωρίς λύπηση. Μέσα τους περνάνε κάθε λογής αρτηρίες. Αγωγοί νερού αποχέτευσης καλώδια . Πόσο ακόμη θα αντέξουν.

Ενας ελαττωματικός αγωγός κατατρώγει αυτή την ώρα ότι απέμεινε. Το νερό αναβλύζει απ΄τους αρμούς της πέτρας σαν θαύμα, λες και βγάζει τη στεναχώρια και τη πίκρα για την εγκατάλειψη.

(Βγήκε λιγο μελαγχολικό. Κάνε κλικ στη φωτογραφία)

Κλιματικές αλλαγές

Ενώ η επίδραση της ανθρώπινης δραστηριότητας στο παγκόσμιο κλίμα είναι στο επίκεντρο των συζητήσεων, τα σημάδια της περιβαλλοντικής αλλαγής βρίσκονται όλα γύρω μας.
Επιστήμονες λένε ότι μια αύξηση στο ποσοστό τήξης των παγκόσμιων παγετώνων είναι αποτέλεσμα της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Οι πάγος της Upsala της Αργεντινής (Φώτο) ήταν μιά φορά ο μεγαλύτερος στη Νότια Αμερική, αλλά εξαφανίζεται τώρα σε ένα ποσοστό 200 μέτρων το χρόνο.

Νησιά απειλούνται να εξαφάνιστουν

Η διακυβερνητική επιτροπή στην αλλαγή κλίματος (IPCC), μια κοινοπραξία αρκετών χιλιάδων ανεξάρτητων επιστημόνων, προβλέπει ότι η στάθμη της θάλασσας θα μπορούσε να αυξηθεί από μεταξύ 9 και 88cm στον επόμενο αιώνα.
Αυτό θα απειλούσε τα χαμηλής στάθμης νησιά όπως το Τουβαλού στον Ειρηνικό (Φώτο), ή νησίδες όπως και η δικια μας στην λιμνοθάλασσα. Αυτές οι εικόνες έχουν τραβηχθεί φέτος, και παρουσιάζουν μια ασυνηθιστη ,για τα εκεί δεδομένα, παλίρροια.

Πηγή BBC NEWS

Archibishop

Μελετώντας το πλούσιο βιογραφικό του νέου αρχιεπισκόπου κράτησα για το ημερολόγιο μου κάποια κομμάτια που με γεμίζουν αισιοδοξία κι ελπίδα, επειδή έχουν σχέση με γνώσεις στην αρχιτεκτονική κληρονομιά τον πολιτισμό και το μορφωτικό επίπεδο του κλήρου. Συγχαρητήρια για την εκλογή και καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο.

Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Αρχαιολογίας) και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις βυζαντινές σπουδές. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Gratz Αυστρίας και στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας.

Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα μετά την ένταξή του στον ιερό κλήρο.

Το 1981 εξελέγη Μητροπολίτης Θηβών

Η συντριπτική πλειοψηφία των κληρικών της Μητροπόλεώς του (82 στους 110) είναι πτυχιούχοι θεολογίας η διαθέτουν παράλληλα και δεύτερο πτυχίο (φιλόλογοι, αρχιτέκτονες, ιατροί, γεωπόνοι, παλαιογράφοι, καθηγητές πληροφορικής, διδάσκαλοι, οικονομικών επιστημών κ.α). Σε αυτούς συγκαταλέγονται ένας τακτικός καθηγητής της θεολογίας, ένας λέκτορας της θεολογίας, τρεις διδάκτορες και πέντε μεταπτυχιακοί υποψήφιοι διδάκτορες, με αποτέλεσμα να είναι η πρώτη Μητρόπολη στην Εκκλησία της Ελλάδος που διαθέτει κληρικούς με τόσο υψηλό μορφωτικό επίπεδο.

Με την φροντίδα και το ενδιαφέρον του αναπαλαιώθηκαν, επανδρώθηκαν και λειτουργούν έξι ανδρικές Ιερές Μονές και δεκαεπτά γυναικείες. Ανάμεσα στις Μονές αυτές συγκαταλέγονται οι ιστορικές Μονές του Οσίου Λουκά, Σαγματά, Οσίου Σεραφείμ, Μακαριωτίσσης, Ευαγγελιστρίας, και Ιερουσαλήμ.

Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο «Μεσσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας» βραβεύθηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. . Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Ερευνών της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Βοιωτίας, το οποίο συνεργάζεται με τα Πανεπιστήμια του Durham, Cambridge.

Στις 7/02/2008 εξελέγην Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.

Bridge and restoration

Πολλοί είναι οι παράγοντες που επέδρασαν τα τελευταία χρόνια και οδήγησαν στην ραγδαία υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Η υπέρμετρη διόγκωση των γειτονικών πόλεων, η εγκατάλειψη της υπαίθρου από την πολιτεία, η μηδενική παιδεία στα θέματα προστασίας σε όλες τις βαθμίδες της βασικής εκπαίδευσης με ανεπαρκή πληροφόρηση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έτσι ο μέσος κάτοικος είναι κατά κανόνα αδιάφορος ή εχθρικός για το περιβάλλον, ιδιαίτερα άμα θίγονται μικρά ή μεγάλα συμφέροντα. Μικρή μόνο μερίδα έχει την αναγκαία παιδεία για την προστασία και αισθητική του χώρου.
Η ελληνική νομοθεσία για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι δυστυχώς αλλιπής. Προβλήματα στο διοικητικό μηχανισμό. Ο φορέας που ασχολείται με το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι η υπηρεσία Αρχαιοτήτων και Αναστηλώσεων.
Η διάρθρωση όμως, η οργάνωση και η επάνδρωση της υπηρεσίας αυτής είναι προσανατολισμένες κύρια στην ανεύρεση και διατήρηση μόνο των αρχαιοτήτων.
Έτσι με το χρόνο χάνονται μνημεία και αξιόλογα αρχιτεκτονικά και ιστορικά κληροδοτήματα.


ΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ
Η αναστήλωση-συντήρηση των παραδοσιακών γεφυριών είναι χρέος του καθένα μας και δεν θα πρέπει να απέχει από ένα γενικότερο πλαίσιο διατήρησης του χαρακτήρα της πόλης. Προτάσεις ή δημοσιεύσεις όπως συχνά αναφέρονται στα γεφύρια όπως διαπλάτυνση, πεζόδρομος, διάνοιξη καμάρων για τάχα καλύτερη διακίνηση των υδάτων και σαμαράκια για μείωση της ταχύτητας συγκρούονται με την ορθολογική αντιμετώπιση αναστύλωσης. Διχάζουν την κοινή γνώμη και δημιουργούν αρνητικό κλίμα στην αντιμετώπιση ανάλογων περιπτώσεων.
Η παραδοσιακή δόμησή τους, το μέγεθος, η αναλογία είναι ανάγκη και πρέπει να διατηρηθεί όπως όταν κατασκευάστηκαν. Οποιαδήποτε προσθήκη, διάνοιξη, ή αφαίρεση θα μηδενίζουν την ιστορική αξία τους και οι υπεύθυνοι θα είναι υπόλογοι της σημερινής αλλά και των επόμενων γενιών.

Από το 944 στο Cayenne

Δύο ήταν τα Porsche που έτυχε να οδηγήσω. Το 944, ένα νευρικό αλλά άψογα σχεδιασμένο σπορ αυτοκίνητο και το Cayenne σήμερα! Το Cayenne ήλθε 20 σχεδόν χρόνια μετά to 944. Η εταιρία απογοήτευσε λίγο τους λάτρεις γιατί ξέφυγε από τον χώρο του αυστηρά σπορ αυτοκίνητου. Το κοινό τους χαρακτηριστικό η απεριόριστη αίσθηση ασφάλειας, η δύναμη που έρχεται από μπρος-την αισθάνεσαι- σε αντίθεση τα 911 που έχουν το μοτέρ στο πίσω μέρος. Ποιότητα κατασκευής; Εδώ.. είναι να σηκώνεις τα χέρια. Η αισθητική είναι σίγουρα ξεχωριστή, και ακόμα παραμένει εντυπωσιακή. Αυτό που έχουν καταφέρει αυτοί οι ανθρωποι είναι οι κατασκευές τους να μένουν διαχρονικές και επίκαιρές για πάντα ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Λένε: τo Porsche ποτέ δεν «μεγαλώνει» ο οδηγός του όμως… Από μια καλή κατασκευή λοιπόν, δεν έχουμε να χάσουμε, είτε αυτή λέγεται αυτοκίνητο είτε έπιπλο, αντικείμενο, εργαλείο, αρχιτεκτόνιμα, υπαίθριος χώρος και το κυριότερο παραμένει εντυπωσιακή για πάντα.