Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

ΑΜΛΕΤ γέλιου και "μηνυμάτων" στο Θεατράκι


Μεταποιημένο σε κωμωδία το γνωστό έργο του Shakespeare, με τον τίτλο Αμστελ από την ομάδα του πολιτιστικού συλλόγου, άνοιξε πανηγυρικα τις εκδηλώσεις του καλοκαιριού. Το Θέατρο κατάμεστο.

Από την πρώτη κιόλας πράξη διαπιστώνει κανείς ότι η δουλειά και η εμπειρία των προηγούμενων παραστάσεων φέρνει αποτελέσματα.

Σίγουρη η ανοδική πορεία του θεατρικού τμήματος αρκεί να μπορέσει να κρατηθεί στο ίδιο τέμπο. Διαθέτει πάντως δυναμικό.

Ξεχώρισαν Ο Πλάτωνας Καβάγιας (Οράτιος) η Ντόρα Χαραλάμπους (Γετρούδη) η Στεφάνια Δράκου(Οφηλία) και ο Χρήστος Τσίντσος ( Πολώνιος) . Ενώ ο Νίκος Ευαγγελλινός διόρθωσε σε πολύ καλύτερη την εικόνα άπληστου κακού και δολοφόνου Θείου Βασιλιά. Υπέροχοι ήταν όμως και οι υπόλοιποι 23!



Ο ρόλος του ΑΜΣΤΕΛ του Δημήτρη Στογιάννη ίσως να ταίριαζε περισσότερο στον Αντώνη Χαραλάμπους (το Φάντασμα) και το αντίστροφο.

Ο Μιχάλης Κότσαρης που συνηθίζει να μας εντυπωσιάζει σίγουρα έχει στο ενεργητικό του καλύτερα σκηνικά. Ως σύνολο όμως με τα κουστούμια μπορεί να μην χρειαζόταν κάτι παραπάνω.

Η Μουσική ήταν το μεγάλο κεφάλαιο στην παράσταση. Έγινε με σύνεση και επαγγελματισμό. Ο Δημήτρης Στογιάννης και ο Θανάσης Δελβινιώτης που είχαν την επιμέλεια, κατάφεραν να απογειώσουν το ξετύλιγμα της ιστορίας του έργου.


Ο Χρήστος Λάτσινος απέδειξε την δημιουργική του ικανότητα στο Θεατρικό τμήμα αφού τα τελευταία χρόνια που ασχολείται, ανεβάζει σταθερά την ποιότητα των παραστάσεων.

Ο Πολιτισμός το θέατρο έχει το δικό του ρόλο να επιτελέσει. Να στείλει τα δικά του μηνύματα. Κι η παραπάνω παράσταση μέσα από τη σάτιρα το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό.

«Μέσα από την τέχνη εξασφαλίζεται το δικαίωμα του διαλόγου, της σύγκρουσης των
ιδεών» λέει η Λυδία Κονιόρδου.

Αλλωστε η απευθείας σύγκρουση σπάνια είναι «αναίμακτη»...