Οι σοβάδες πέφτουν τα σπασμένα παραθυρόφυλλα σαπίζουν και η στέγη καταρρέει. Γεμίζει θλίψη τους περαστικούς που έκπληκτοι κοντοστέκονται μπροστά στο εγκαταλελειμμένο Κτίριο. Ένα κτίριο που θα μπορούσε να είναι κόσμημα για τη Κατοχή. Κανείς δεν έχει φροντίσει μέχρι σήμερα να το αποκαταστήσει όπως αρμόζει στη μνήμη του δωρητή και το έργο που μας κληροδότησε.
Αδιαφορία σε όλο της το μεγαλείο.
Πρόκειται για το παλιό διδακτήριο που βρίσκεται κοντά στην όχθη του Αχελώου και είναι ένα με τον πολεοδομικό ιστό της Κατοχής. Έγινε με δαπάνες του εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού. Κατασκευάστηκε μεταξύ 1910 - 1920 σε οικόπεδο που παραχώρησε η κοινότητα Κατοχής. Κτισμένο εξολοκλήρου από λαξευτή πέτρα με στέγη από βυζαντινό κεραμίδι, έχει δυο μεγάλες αίθουσες ,βοηθητικούς χώρους, και μεγάλο προαύλιο. Το χωλ της εισόδου είναι στρωμένο με εξαιρετικό χειροποίητο πλακάκι 20Χ20 και οι αίθουσες είναι καλυμμένες πλάκες σε σχήμα οκτάγωνου που συνδέονται με μικρότερα σκούρα τεμάχια σ απόλυτη εφαρμογή . Οι κατάσταση τους είναι εξαιρετική με εξαίρεση τμήματος στην βορειοδυτική γωνία της μιας αίθουσας που έχει πάθει καθίζηση ενώ η φέρουσα τοιχοποιία δεν φαίνεται να επηρεάστηκε από τους πρόσφατους σεισμούς. Μέχρι το 1928 ήταν διτάξιο σχολείο. Εκει στεγάστηκε το 2ο δημοτικό σχολείο και το νηπιαγωγείο.
Η αποκατάσταση και αξιοποίηση δεν είναι τόσο θέμα οικονομικών πόρων, όσο ειλικρινούς ενδιαφέροντος από την πολιτεία. Τα χρήματα έπονται.
Η ολική κατάρρευση της στέγης σε λίγο θα είναι πραγματικότητα. Μετά απ αυτό έρχεται η αδυναμία της φέρουσας τοιχοποιίας από την καταστροφή των ζευκτών και η εξασθένηση των αρμών της πέτρας λόγω καθολικής υγρασίας. Αναπόφευκτα το κτίριο κινδυνεύει σύντομα με κατάρρευση σε επικείμενο σεισμό. 
Σώστε το κτίριο έγκαιρα πριν είναι αργά.
