Για τις γιορτές του Αυγούστου..
100 και πλέον χρόνια μετά.
Οι νέοι ξεπέρασαν σε συμμετοχή τους μεγαλύτερους τόσο σαν μέλη στις παρέες όσο και σαν αυτοτελείς ομάδες πανηγυριστών.
Τα ντόπια αλογα στην παρέλαση αντικαταστάθηκαν από Ισπανικά Γερμανικα κι Ολανδίκα. Ψηλότερα ομορφότερα και πιο επιδέξια.
Οι ποιότητα αυτή φέρνει δυό ακόμη εκδηλώσεις. Την επίδειξη (με μεγάλη απήχηση) και το παζάρι αλόγων.
Οι παρέες των πανηγυριστών έγιναν περισσότερες.Ξέφυγαν από τον περιορισμό της κεντρικής πλατείας κι απλώθηκαν σε άλλους δρόμους και πλατείες.
Τα πυροτεχνήματα ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο !!!
350% αύξηση στα φιλοδωρήματα, παραγγελίες και «γεμάτα» αφού το εκατοστάρικο αντικαταστήθηκε απ το δολάριο!
Ο ζουρνάς και το νταούλι ακούγεται ακόμη από τους μελαψούς γητευτές αλλά με πουκάμισο «αρμάνι» και Μερσεντές.
Ο κόσμος σε σύγκριση με παλιότερα μάλλον χορεύει λιγότερο.
Η περιοχή στο μοναστήρι (αγιαγάθη) "αναβαθμίζεται" με πολλά αισθητικά και κατασκευαστικά προβλήματα. Οι καινούργιες κατασκευές κατάφεραν βέβαια να εξυπηρετήσουν τις διάφορες ανάγκες των επισκεπτών και των συμμετεχόντων στην γιορτή, διαμορφώνουν όμως σιγά σιγά ένα καινούργιο (επιθυμητό?) σκηνικό.
Και η γάτα συμμετέχει ακόμη, όπως πάντα έτοιμη να πάρει μερίδιο της απ το μεγάλο φαγοπότι.
Ευχή: Οι συνεχιστές με προσοχή κι αυτοσυγκράτηση να θυμούνται τα γνήσια ελληνικά τραγούδια που τραγουδιόνται , τους γνήσιους χορούς που χορεύονται, να χαίρονται τα αυθεντικά αντικείμενα κι τις φορεσιές από την επανάσταση, την ελληνική σημαία που ηγείται, και να τιμούν αυτούς… αυτούς που έφυγαν.
Σημείωση. η Γάτα ήταν όλη την διάρκεια του τριημέρου, ανελλιπώς, δίπλα στο τραπέζι που καθόμασταν. Σκαρφάλωνε στο δένδρο έπαιζε με τα κλαριά, κρεμόταν σαν πίθηκος και κατέβαινε ..και ξανά απ’ την αρχή..
