Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Από την ιδέα στη σύνθεση


το κτίριο της Παλαμαϊκής στο Μεσολόγγι.
Κόκκινο - διδασκαλία, Πράσινο-διεύθυνση, Μπλε-κλιμακοστάσιο, Λευκό - Βοηθητικοί χώροι.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Blog Action Day- Άνεση & κλίμα


Το κλίμα αλλάζει . Εσύ αλλάζεις. Ο κόσμος αλλάζει. Τα κτίρια αλλάζουν. Μετασχηματίζονται.
Έξυπνος όπως πάντοτε ο άνθρωπος βρίσκει έξυπνες λύσεις. Οι παλιότεροι γνώριζαν.. ήταν περισσότερο "δεμένοι" με τη φύση.

Το κτίριο αλλάζει φιλοσοφία, αλλάζει και προδιαγραφές, γιατί σήμερα παρά ποτέ έχουμε ανάγκη προστασίας από τις κλιματικές αλλαγές, ταυτόχρονα με την ανάγκη εξοικονόμησης ενέργειας.
Ασφαλώς δεν είναι ακόμη κάτι επιβεβλημένο, με την έννοια ότι θα συμβάλουμε έτσι στην οικονομία του κράτους, την οικονομία του νοικοκυριού, η της επιχείρησης μας, αλλά εφαρμόζοντας τις καινούργιες αρχές σχεδιασμού, θα διαπιστώσουμε ότι ο συντελεστής κατανάλωσης ενέργειας δεν έχει να κάνει μόνο με το χρήμα, αλλά διορθώνει σοβαρά το επίπεδο άνεσης μέσα στο κτίριο.

Ο νέος σχεδιασμός περιέχει την μέγιστη εκμετάλευση του ήλιου, της βλάστησης, του νερού, της γης και του ουρανού, για την θέρμανση την δροσιά και το φως στους χώρους όπου ζούμε.
Η στόχευση λοιπόν είναι:
* Χρήση του ήλιου με την θερμική του ακτινοβολία για ζέστη τον χειμώνα με κατάλληλο προσανατολισμό – ανοίγματα – φυσικούς ηλιακούς συλλέκτες.
* Προστασία το καλοκαίρι από τις υψηλές θερμοκρασίες , και αφαίρεση της συσσορευμένης θερμότητας με φυσικά μέσα (αγωγοί, φεγγίτες, καπνοδόχοι ).
* Έξυπνη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία ώστε σε όλη την διάρκεια της ημέρας ο φωτισμός να κατανέμεται ομοιόμορφα στο εσωτερικό.
* Καλή κατασκευή κελύφους (εξωτερικοί τοίχοι, εξ. πόρτες, παράθυρα, στέγη) ώστε το κτίριο να αντιστέκεται από έξω προς τα μέσα και αντίστροφα.

Blog Action Day is an annual event held every October 15 that unites the world’s bloggers in posting about the same issue on the same day with the aim of sparking discussion around an issue of global importance. Blog Action Day 2009 will be one of the largest-ever social change events on the web.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Η αξία του κτιρίου της Παλαμαϊκής σχόλης



Το 1930 επί κυβερνήσεως Βενιζέλου στο υπουργείο Παιδείας με υπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου επικρατεί μεγάλη κινητικότητα και αναβρασμός.
Στο αρχιτεκτονικό τμήμα του υπουργείου στο
γραφείο µελετών για τα σχολικά κτίρια με προϊστάµενο τον Νίκο Μητσάκη αρχιτέκτονα (από τους πρώτους εκπρόσωπους του ρεύματος της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα) καταστρώνεται το μεγάλο πλάνο της ανασυγκρότησης των σχολικών κτιρίων . Ο διευθυντής του Γραφείου, είναι διάσημος ο Ernest Hebrard, ο γάλλος αρχιτέκτονας, αρχαιολόγος και πολεοδόμος, γνωστός για το σχέδιό ανοικοδόμησης της Θεσσαλονίκης.
Εκείνη την περίοδο ετοιμάζονται 3000!! Σχολεία.
Το σημαντικό..!
Είναι η πρώτη φορά που το κράτος ΔΕΝ υιοθετεί κάποιο πρότυπο η τυχαίο σχεδιασμό ως συνήθως έκανε αλλά εισάγει την σύγχρονη αρχιτεκτονική - το μοντέρνο κίνημα στα κτίρια που ανεγείρει.
«Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα, γερά θεµελιωµένα, από της χώρας ακάθαρτης, πoλύβοης, αρρωστιάρας μακριά µακριά τ' ανήλιαγα σοκάκια, τα σκολειά χτίστε!
Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων περίσσια ανοίχτε, νάρχεται ο κυρ Ήλιος, διαφεντευτείς, να χύνεται, να φεύγει, ονειρεµένο πίσω του αργοσέρνοντας το φεγγάρι.»
Κωστης Παλαμάς «Η Πολιτεία και η Μοναξιά,» 1912

Ίσως να είναι η δυνατότερη και καλύτερη σχέση όλων των εποχών μεταξύ κράτους κι αρχιτέκτονα. Οι πρωταγωνιστές είναι τα μεγάλα ονόματα της ελληνικής ιστορίας της αρχιτεκτονικής του 20ου αι. ο Μητσάκης, ο Πικιώνης, ο Καραντινός , ο Γεωργακόπουλος, ο Βαλέντης ,ο Δούρας, πρωτοπόροι του μοντέρνου κινήματος.
Σχεδιάζουν χτίζουν σ όλη την Ελλάδα. Ανάμεσα σ αυτά τα κτίρια είναι και η Παλαμαική σχολή όπως είναι σήμερα.
Ένα κτίριο λιτό που τονίζει την οριζόντια διάσταση κατά μήκος της παρακείμενης οδού με οριζόντια επαναλαμβανόμενα υαλοστάσια και ξεκάθαρους όγκους (το κλιμακοστάσιο και τα γραφεία της διεύθυνσης) να εισχωρούν ο ένας μέσα στον άλλον. Κλασικό παράδειγμα.
Η αρχιτεκτονική του ανήκει στο Περικλή Γεωργακόπουλο που εκείνη την περίοδο κάνει επίσης το σχολικό συγκρότημα στη Καβάλα και μια σειρά μοντέρνα κτίρια για λογαριασμό του Υπουργείου Παιδείας. Η πρωτοπορία της περιόδου του μεσοπολέμου σ όλο της το μεγαλείο. Το κτίριο της παλαμαικής εγκαινιάστηκε από τον ίδιο τον Βενιζέλο το 1932 και λειτουργούσε μέχρι πριν λίγο καιρό.
Αποτελεί κόσμημα-σύμβολο για το Μεσολόγγι με αρχιτεκτονική, κατασκευαστική και ιστορική αξία. Αρχιτεκτονική κληρονομιά για τους Μεσολογγίτες.
________________
Είπαν:
«Είναι φανερόν από τους αριθµούς, τους οποίους παρέταξα τι είδους
κοσµογονία επιτελείται από της πλευράς αυτής εις κάθε γωνίαν του
Κράτους. Ο καθένας δια ν’ αντιληφθή το µέγεθος του έργου δεν έχει
παρά να αναλογισθή ότι ό,τι βλέπει γύρω του συµβαίνει σ’ όλη την Ελλάδα
συγχρόνως, στην κάθε πόλη, στην κάθε κοινότητα, στο κάθε σχεδόν
χωριό»
(Γεώργιος Παπανδρέου, Έθνος, 4-9-1931).

Ερώτηση προς Υπουργό Παιδείας: «Έχουν ενταχθεί μέχρι σήμερα σε κάποιο πρόγραμμα ώστε να ανεγερθούν νέα συγκροτήματα αλλά και να διασωθεί το ιστορικής σημασίας κτίριο της Παλαμαϊκής Σχολής στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου;» Θάνος Μωραΐτης 01/09/2005

Σημείωση: Το κτίριο σήμερα χρειάζεται ειδική μέριμνα ενύσχισης και συντήρησης και προφανώς μελέτες και κονδύλα.
Με αιτιολογικό καθε φορά την ασφάλεια και την επικινδυνότητα έχουν χαθεί σπουδαία κτίρια στην Αιτωλοακανανία. Ας μην γίνει κι εδώ το ίδιο.
Υπάρχουν λύσεις που να ικανοποιούν όλες τις πλευρές.
Αφιερωμένο στους συμμαθητές της 4ης Γυμνασίου της Παλαμαϊκής του 1976 !
Περισσότερα εδώ

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Παγκόσμια ημέρα Αρχιτεκτονικής 2009


Οι αρχιτέκτονες λόγω της φύσης του επαγγέλματος τους , σήμερα παρα ποτε καλούνται σε μια παγκόσμια αποστολή με βάση τα τεχνικα, πολιτιστικά, οικονομικά, κοινωνικά προσόντα τους.
Ο αρχιτέκτονας πρέπει να πάρει τόσο ατομικές, όσο και συλλογικές αποφάσεις στους τομείς αυτούς σε κάθε βήμα: από το σχεδιασμό έως την εκτέλεση, συντήρηση, και την ανακύκλωση.
Η ολοκλήρωση και η επιτυχία του αρχιτεκτονικου έργου εξαρτάται από την ενέργεια που διοχετέυει ο αρχιτέκτονας σε κάθε ένα από αυτά τα στάδια και τις σχέσεις με τους συνεργάτες του. Δεν έχει σημασία το μέγεθος ή η φύση του έργου, ο αρχιτέκτονας είναι εκέινος που κινεί και οδηγεί αυτό το πολύπλοκο συστημα παραγωγης.

Κάθε νέο σχέδιο πρέπει να προβλέπει τη σύσταση νέων υποθέσεων: νέος πελάτης, νέο site, νέες κλιματολογικές συνθήκες, νέο πρόγραμμα, νέο προϋπολογισμό, και νέους χρήστες. Ανάπτυξη κατάλληλων λύσεων σε εντελώς νέες καταστάσεις είναι η καθημερινή εργασία του επαγγελματία αρχιτέκτονα.


Σήμερα, ο κόσμος αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου πολλαπλή κρίση : στο περιβάλλον, στο κλίμα, στην οικονομία και στη κοινωνία, που μας αναγκάζει να επανεξετάσουμε επειγόντως μια σειρά παραμέτρων, σε κάθε τομέα και για την εξεύρεση καινοτόμων λύσεων. Αυτή είναι και μεγάλη ευκαιρία για τους αρχιτέκτονες να δείξουν τις ικανότητές τους και να ηγηθουν του αγώνα, με τις κρίσεις ως εφαλτήριο για την ανάπτυξη με νέες τεχνικες, περιβαλλοντικές, κοινωνικές, οικονομικές και αισθητικές λύσεις.
Απόσπασμα (μετάφραση) από το αρθρο
την Louise Cox, Προέδρου της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων"UIA".
5 October 2009.
Η Παγκόσμια ημέρα της Αρχιτεκτονικής "WDA" έχει οριστεί για την πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου κάθε έτους, η οποία φέτος είναι σήμερα 5 Οκτώβρη του 2009.
Φώτο: by Jose Alberto Vicente Mayo.
Isolated family house ARCHITECTS – Eneseis (Daniel Solbes Ponsoda, Jose Luis Durán, Jose Vicente Lillo). Alicante, Spain

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Αντιθέσεις στα «Ψάρια της Λιμνοθάλασσας»


Στη ζωγραφική
και στη φωτογραφία ο καλλιτέχνης έχει την δική του αντίληψη για τα θέματα που επιλέγει, καθώς επίσης και για την απόδοσή τους .
.
Κάποιοι ασχολούνται με τη φύση, πολλοί με την καθημερινότητα η τις ανθρώπινες δραστηριότητες και άλλοι με τον κόσμο της φαντασίας, με πειραματισμούς στα σχήματα και τα χρώματα. Όλοι τους αποδεκτοί.
Μια πληθώρα ιδεών αποτυπωμένη σε διάφορα μεγέθη επιφάνειας που οι θεατές καλούνται να αποκωδικοποιήσουν για να μπορέσουν να κατανοήσουν την διάθεση και το νόημα.
Τα βιώματα και οι εμπειρίες των δημιουργών ασφαλώς κι έχουν σχέση με το τελικό αποτέλεσμα. Δεν μπορεί να μην έχουν.

Ο Αποστόλης πάντως δίνει τη δική του διάσταση στο θέμα το «Ψάρι της λιμνοθάλασσας», και το βλέπει περισσότερο σαν γαστρονομικό θύμα παρά κυρίαρχο του βυθού. Ο Μιχάλης ανησυχεί και πρόσθετει χρώματα και στολίδια ενώ η Βάνια που την απασχολεί το "βάθος", το σχεδιάζει άσαρκο κι άψυχο.
Οι πίνακες δεξιά είναι από την ομαδική έκθεση που παρουσιάστηκε στη Γιορτή Ψαριού στο Αιτωλικό στις 27/9/2009 και διαρκεί ακόμη και σήμερα - υπαίθρια στο κέντρο της πόλης.
.
Αυτές τις μέρες εκθέτουν δυό ακόμη φίλες την επιδεξιότητά τους στη φωτογραφία. Πατήστε εδώ για την Άννα Γαλανού κι εδώ για την Ελένη Τσώνη.