Δεν ξέρω που αποδίδεται το ότι οι άνθρωποι χαίρονται να αποσυναρμολογούν να γκρεμίζουν η να καταστρέφουν κάτι και μάλιστα με μανία. Τα παιδιά πολύ περισσότερο. Κάνω μια σκέψη. Ίσως γιατί το θεωρούν ποιο εύκολο από το να συνθέσουν και να κτίσουν. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως κάτι καινούργιο εμφανίζεται. Μερικές φορές μ' αυτό τον τρόπο απομακρύνουμε τα περιττά, τα άχρηστα τα επιβλαβή, άλλες φορές όμως μες τη χαρά μας εξαφανίζουμε ταυτότητες και ιστορίες.
