Με απόφαση του υπουργείου πολιτισμού ( ΥΠΠΟΤ/Δ.Ν.Σ.Α.Κ./19013/272/2-04-2012) που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 125/Α.Α.Π./18-04-2012 χαρακτηρίστηκε ως μνημείο νεότερης ιστορίας το κτήριο στην οδό Eπ. Μπέλια 4 στο Αιτωλικό φερόμενης ιδιοκτησίας Αριστέας Γιανούλη....
Πρόκειται για το γνωστό διώροφο - θεατό από την περιμετρική οδό – που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Νησιού με τις τοξωτές πόρτες στο ισόγειο.
Σκεπάζεται με τετράρριχτη κεραμοσκεπή από βυζαντινά κεραμιδιά . Έχει έντονο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και ακολουθεί τις αρχές του νεοκλασικισμού με απόλυτη συμμετρία στις όψεις.
Ένα πέτρινο περιμετρικό γείσο διαχωρίζει τους δύο ορόφους.
Εχει εμφανείς τους γωνιακούς πεσσούς από λαξευτή πέτρα.
Οι φέροντες τοίχοι είναι πέτρινοι και στους δύο ορόφους με κανονικές η ατελείς ξυλοδεσιές φτιαγμένες με ακατέργαστα ξύλα σε διάφορα ύψη.
Τα τόξα των ανοιγμάτων του ισογείου δηλώνουν ενετικές επιρροές.
Οι εσωτερικοί τοίχοι είναι από τσατμά.
Οι εξώστες, ένας ανατολικά στην κύρια όψη και ένας στα βόρεια, είναι από μάρμαρο (δάπεδα και φουρούσια) και έχουν περίτεχνα σιδερένια κιγκλιδώματα.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (όπως αναφέρεται στην παραπάνω απόφαση) για οποιεσδήποτε επεμβάσεις πάνω στο κτίριο, χρειάζεται έγκριση από την αρμόδια διεύθυνση Νεότερης και Σύγχρονης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Απαγορεύεται επίσης οποιαδήποτε Δημοτική ή ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα πλησίον αυτού χωρίς την σύμφωνη γνώμη των αρμοδίων, και τέλος εμπίπτει στα προνόμια των διατηρητέων όπως ισχύουν αυτά σε όλη τη χώρα.
Σύντομο Ιστορικό
Το κτίριο φαίνεται να κτίστηκε το 1868 και ανήκε στον Αθανάσιο Τσιμπουράκη. Η ημερομηνία είναι χαραγμένη στο πέτρινο κλειδί του τόξου της κύριας εισόδου μαζί με αρχικά Ζ και Κ.
Ο Α.Τσιμπουράκης προερχόμενος από οικογένεια Κοτζαμπάσιδων (Πρόεδροι Δημογέροντες) απ την Σταμνά¹ Αιτωλοακαρνανίας διατέλεσε κι ίδιος Δήμαρχος για μακρά περίοδο μετά το 1835. Η Σταμνά την εποχή εκείνη ήταν η έδρα του διευρυμένου Δήμου Ωλενείας².
Μεγαλοκτηματίας, με περιοχές που ακόμη και σήμερα φέρουν την επωνυμία του έχοντας υπό έλεγχο (ιδιοκτησία) το παλαιό επίνειο του Δήμου στη θέση παραλία Σταμνάς έστρεψε την προσοχή του στο Αιτωλικό. Η οπτική επαφή στο επίνειο, το φυσικό λιμάνι που υπήρχε γύρο από το οικόπεδο, οι εμπορικές συναλλαγές και η θέα προς την γενέτειρα φαίνονται να ήταν οι λόγοι επιλογής του συγκεκριμένου σημείου για την ανέγερση του κτιρίου.
Το ισόγειο διαμορφώνεται σε αποθήκες και βοηθητικούς χώρους και ο όροφος σε κατοικία. Εκτεταμένα μπαλκόνια συμπληρώνουν την κατασκευή. από ανατολικά και βόρεια για απόλυτο έλεγχο του λιμανιού.
Το 1899 έρχεται ο θάνατός του και η ιδιοκτησία περιέχεται στα έξι παιδιά του.
Το 1908 όλοι οι κληρονόμοι μεταβιβάζουν το ακίνητο (προικοσύμφωνο) στην αδελφή Θεοδώρα και στο τότε σύζυγο της Κώστα Σταράμο Ιατρό.
Για μισό αιώνα το κτίριο γίνεται κατοικία του ζεύγους και καθιερώνεται σαν «Σταραμέικο».
Το 1957 με διαθήκη η Θεοδώρα Τσιμπουράκη το μεταβιβάζει στην αδελφή της Ιουλία σύζυγο Ζαρκαλή.
Το 1973 πωλείται στην σημερινή Ιδιοκτήτρια Αριστέα Γιαννούλη.
1. Σταμνά : Κεφαλοχώρι με 1290 κατοίκους, κτισμένο σε λόφο (168 μ. υψ.) στο Βόρειο άκρο της λιμνοθάλασσας. Αιτωλικού Μεσολογγίου. Αποτέλεσε έδρα του Δήμου Ωλενείας. Στη συνέχεια έγινε δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αιτωλικού, και σήμερα του Δήμου Ι.Π.Μεσολογγίου
2. Δήμος Ωλενείας. : Την περίοδο από το 1835 έως το 1912 ήταν ένας απ τους πέντε δήμους της Αιτωλοακαρνανίας. Σ αυτόν υπαγόταν ο Αγιος Ηλίας το Χρυσοβέργι το Αγγελόκαστρο η Λυσιμαχεία και αργότερα η Μάστρου και η Γουριά.
3. Αιτωλικό : Κωμόπολη της Αιτωλοακαρνανίας, (Επαρχία Μεσολογγίου, δέκα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μεσολογγίου), έδρα του ομώνυμου Δήμου ως το 2010 και σήμερα δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου. Η πόλη του Αιτωλικού είναι ανεπτυγμένη σ’ ένα μικρό νησάκι άλλοτε εμπορικό κέντρο του Νομού στο μέσον περίπου της λιμνοθάλασσας Αιτωλικού-Μεσολογγίου.
4. Κωνσταντίνος Σταράμος : Γεννήθηκε το 1872 στο Αιτωλικό όπου έζησε και εργάστηκε. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και πήρε την ειδικότητα χειρούργου και μαιευτήρα (1899). Διατέλεσε Πρόεδρος του Αιτωλικού τις περιόδους του 1915-1928 , 1930- 1933, 1938-1940 και Δήμαρχος το 1946-1955. Πέθανε το 1960.
