Έτυχε μια επίσκεψη ρουτίνας και βρεθήκαμε εκεί. Τα πνεύματα ήσυχα. Ο στολισμός φτωχός στους δρόμος. Το παζάρι με τα καρναβαλικά μόλις ετοιμαζόταν. Απέμεναν μόνο δυό μέρες πριν την μεγάλη παρέλαση. Λυόμενες κατασκευές μες στα πορτοκαλιά. Κόσμος πήγαινε-έλα ανήσυχος. Και το παράξενο! ένας καλόγερος κάπου ανάμεσα είχε στήσει το δικό του μαγαζί. Κομποσχοίνια 
φυλαχτά κι εικόνες, μαζί με τα ράσα έκαναν μια μαύρη σύνθεση στα πολύχρωμα στολίδια τα φρού φρού και τα ψευτικα ρόπαλα των γύρο μικροπωλητών. Εδώ θα έπρεπε κάποιοι (μάλλον από τον κλήρο ) να του υποδείξουν -γιατί προφανώς αγνοούσε - κάπου καλύτερα, κάπου πιο απόμερα, αφού σώνει και καλά ήθελε να εμπορεύεται έκει κι εκείνος αυτές τις μέρες. Έτσι πολλές φορές, χωρίς να το αντιλαμβανονται, γινόνται «θέαμα». Ποιοί να 'ναι αυτοί; Aραγε που ανήκουν; 
Πρωταγωνιστές εφέτος οι δημοσιογράφοι. Σαν βασιλιάδες στέκανε οι πετυχημένες καρικατούρες. Γιγάντιες κι επιβλητικές που δείχνανε ότι αυτοί και κανείς άλλος πλέον δεν είχε την δύναμη…Κι η αφίσα στους τοίχους από την "Υποψιασμένη Νεολαία" με τον ταλαίπωρο Θανάση έρχονταν σε 
αντίθεση μ’ αυτούς. Εκφράζαν την άλλη άποψη..
Αλλά το πιο καλό απ όλα ήταν αυτή η γωνιά, στο πεζόδρομο της Αγίου Νικολάου, με φόντο το νεοκλασικό και τα πορτρέτα στο βάθος. Όλα ήταν με μιας εκεί - το στυλ της πόλης με τα περίτεχνα κτίρια, το καρναβάλι της ευτυχίας και η γυναικεία γοητεία…
Η πρώτη φώτο (επάνω αριστερά) έιναι απο τα χειροποίητα αγαλματίδια μινιατούρες από πορσελάνη, που παρουσίασε και πουλούσε ο Δήμος Πατρεων σε πάγκους στην κεντρική πλατεία, αφιερωμένα στις ημέρες του καρναβαλιού και φτιαγμένα από το ομώνυμο εργαστήριο - μας καθηστέρησαν πολύ, όμως άξιζε τον κόπο!
φυλαχτά κι εικόνες, μαζί με τα ράσα έκαναν μια μαύρη σύνθεση στα πολύχρωμα στολίδια τα φρού φρού και τα ψευτικα ρόπαλα των γύρο μικροπωλητών. Εδώ θα έπρεπε κάποιοι (μάλλον από τον κλήρο ) να του υποδείξουν -γιατί προφανώς αγνοούσε - κάπου καλύτερα, κάπου πιο απόμερα, αφού σώνει και καλά ήθελε να εμπορεύεται έκει κι εκείνος αυτές τις μέρες. Έτσι πολλές φορές, χωρίς να το αντιλαμβανονται, γινόνται «θέαμα». Ποιοί να 'ναι αυτοί; Aραγε που ανήκουν; Πρωταγωνιστές εφέτος οι δημοσιογράφοι. Σαν βασιλιάδες στέκανε οι πετυχημένες καρικατούρες. Γιγάντιες κι επιβλητικές που δείχνανε ότι αυτοί και κανείς άλλος πλέον δεν είχε την δύναμη…Κι η αφίσα στους τοίχους από την "Υποψιασμένη Νεολαία" με τον ταλαίπωρο Θανάση έρχονταν σε 
αντίθεση μ’ αυτούς. Εκφράζαν την άλλη άποψη..Αλλά το πιο καλό απ όλα ήταν αυτή η γωνιά, στο πεζόδρομο της Αγίου Νικολάου, με φόντο το νεοκλασικό και τα πορτρέτα στο βάθος. Όλα ήταν με μιας εκεί - το στυλ της πόλης με τα περίτεχνα κτίρια, το καρναβάλι της ευτυχίας και η γυναικεία γοητεία…
Η πρώτη φώτο (επάνω αριστερά) έιναι απο τα χειροποίητα αγαλματίδια μινιατούρες από πορσελάνη, που παρουσίασε και πουλούσε ο Δήμος Πατρεων σε πάγκους στην κεντρική πλατεία, αφιερωμένα στις ημέρες του καρναβαλιού και φτιαγμένα από το ομώνυμο εργαστήριο - μας καθηστέρησαν πολύ, όμως άξιζε τον κόπο! 
