Κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Έχουν σχολικές υποχρεώσεις. ‘Εχουν φίλους. Μιλάνε με μηνύματα, πιθανό γιατί δεν θέλουν παρεμβάσεις στις σχέσεις. Είναι τα παιδιά , το μέλλον. Γεννιούνται φέρνοντας ευτυχία και μεγαλώνουν.. μετασχηματίζονται .
Ζητούν αγάπη. Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις ψυχολογία για να συμπεριφερθείς σωστά στα παιδιά.. Σημαντικό γι αυτά είναι να μην παραμελούνται.. Η αμέλεια απομονώνει μπλοκάρει αναστατώνει. Πολλές είναι οι φορές που περιφρονούνται θεωρώντας τα υποδιαίστερα.
Κι όμως εκείνα προσφέρουν όπου διαβούν ζωή, ρυθμό, κίνηση, . Φέρνουν φρεσκάδα, χαμόγελο, πρόοδο, καινούργιες ιδέες ..τεχνολογία. Μπορούν πολλά τα παιδιά. Το χειροκρότημα τους λείπει.
Κι όμως εκείνα προσφέρουν όπου διαβούν ζωή, ρυθμό, κίνηση, . Φέρνουν φρεσκάδα, χαμόγελο, πρόοδο, καινούργιες ιδέες ..τεχνολογία. Μπορούν πολλά τα παιδιά. Το χειροκρότημα τους λείπει. .
Οι εκδηλώσεις θα είναι πολλές αυτή την περίοδο στον μικρό μας τόπο. Ο Πολιτιστικός, οι Υπάλληλοι του δήμου, ο Σύλλογος Λαογραφικού, οι εν Αθήναις, ο Αρης, η Δόξα.. ετοιμάζονται να κάνουν τις καθιερωμένες γιορτές (χορούς) για το κόψιμο της πίττας η για ότι άλλο. Η νεολαία όμως θα συμμετέχει σ΄ αυτές; Σκέφτηκε κανείς πώς βλέπουν τα παιδιά αυτές τις δραστηριότητες; Που θα βρίσκονται οι νέοι των εν Αθήναις Αιτωλικιωτών για παράδειγμα την ώρα που η κομπανία θα πα'ιζει τα ρεμπέτικα; Αντέχουν τον Καζαντίδη και 
τον Τσιτσάνη; Τα σχολεία προσπαθούν αλλά είναι αρκετό να εμφυσήσουν την αγάπη για τον τόπο την οικογένεια τους φίλους; Αναρωτήθηκε κανείς γιατί τα παιδιά απομακρύνονται; Τα στατιστικά δείχνουν ότι μειώνεται ακόμη περισσότερο ο πληθυσμος μας, και σιγά σιγά μετασχηματιζόμαστε σε μια όμορφη μεν, αλλά έρημη πολιτεία. Μήπως είμαστε κάπως εγωιστές με κάποια δόση πλεονεξίας μέσα μας;
Δεν θα 'πρεπε να έχουν και τα παιδιά - οι νέοι δικαίωμα στα παραπάνω; Θα μπορούσαν να παίζουν το ρόλο του ενδιάμεσου κρίκου στις σχέσεις μεταξύ των μελλών των συλλόγων και το Αιτωλικό. Που είναι τα αφιερώματα στο παιδί, τα βραβεία τα αριστεία το χειροκρότημα που λέγαμε πιο πάνω και τόσα άλλα... Χρειάζεται φρεσκάδα στην επιλογές μας έτσι ώστε να μένουν κι εκείνα ικανοποιημένα.
τον Τσιτσάνη; Τα σχολεία προσπαθούν αλλά είναι αρκετό να εμφυσήσουν την αγάπη για τον τόπο την οικογένεια τους φίλους; Αναρωτήθηκε κανείς γιατί τα παιδιά απομακρύνονται; Τα στατιστικά δείχνουν ότι μειώνεται ακόμη περισσότερο ο πληθυσμος μας, και σιγά σιγά μετασχηματιζόμαστε σε μια όμορφη μεν, αλλά έρημη πολιτεία. Μήπως είμαστε κάπως εγωιστές με κάποια δόση πλεονεξίας μέσα μας;Δεν θα 'πρεπε να έχουν και τα παιδιά - οι νέοι δικαίωμα στα παραπάνω; Θα μπορούσαν να παίζουν το ρόλο του ενδιάμεσου κρίκου στις σχέσεις μεταξύ των μελλών των συλλόγων και το Αιτωλικό. Που είναι τα αφιερώματα στο παιδί, τα βραβεία τα αριστεία το χειροκρότημα που λέγαμε πιο πάνω και τόσα άλλα... Χρειάζεται φρεσκάδα στην επιλογές μας έτσι ώστε να μένουν κι εκείνα ικανοποιημένα.
.
Η αφορμή για το άρθρο ήταν το Δημοσίευμα στα "γεφύρια" με τίτλο: Οι δραστηριότητες του Φετινού Χειμώνα του συνδέσμου Αιτωλικιωτών Αττικής που σημειώνεται ότι « Φέτος θα πρωτοτυπήσουμε. Ο Χορός θα γίνει Κυριακή μεσημέρι στην ταβέρνα Μπάμπης»!!!
Φωτο Σπύρος Κέκελος Canon EOS 400
