Το θέμα, όπως θα διαπιστώσετε, έχει καλυφθεί πλήρως εδώ , εδώ και εδώ κι ο μετασχηματισμός του τοπίου είναι εμφανής.
Μια μικρή αληθινή ιστορία μόνο:
Εκεί που περαστικός θαύμαζα το στοιχειό της φύσης στη δυτική παραλία, μια φωνή ακούστηκε απ το «υπερπέραν». Γυρίζω δεξιά, γυρίζω αριστερά, τίποτα. Ο δυνατός άνεμος βούιζε στα αυτιά . Ξοπίσω μια ηλικιωμένη γυναίκα μπροστά στην πόρτα του σπιτιού της με καλούσε.
-Τι φωνάζεις; γρήγορα έμπα στο σπίτι θα σε πάρει ο αέρας και θα σε πνίξει το νερό.
-Έλα δω πάρε τούτο το αυγό και ρίξτω όσο πιο βαθιά μπορείς, φώναζε με όλη της την δύναμή και με το γεμάτο άγχος πρόσωπο της.
-Πως; είπα
-Δεν μ'ακους; πέτατο στη θάλασσα.
-Και τι είναι αυτό;
-Δε βλέπεις είναι του Πάσχα, και μάλιστα του 2006.
-Και λοιπόν;
-Δώσε μια δυνατά όσο μπορείς για να φύγει η θάλασσα…
Να φύγει η θάλασσα; αναρωτήθηκα. Το μυστήριο ήταν ότι μου το έλεγε σα να θελε να κάνω κάτι φυσικό όπως για παράδειγμα «βοήθα με να σηκωθώ». Το πίστευε τόσο πολύ που ούτε λίγο ούτε πολύ με 'κανε και μένα να το πιστέψω.
Κι έτσι έγινε.
Ki η θάλασσα έφυγε.
Κι όλα επανήλθαν!
Αναρωτιέμαι άν θα ήταν καλύτερα να μην έκανα αυτό που ήθελε. Κανείς δεν θα μάθει...
Οι Φώτο είναι από γωνιές του Αιτωλικού που έμοιαζαν σήμερα με τη Βενετία από την πλημμύρα που προκάλεσε η παλίρροια. Έλειπαν μόνο οι γόνδολες, που με τα ηλεκτρονικά εργαλεία καταφέραμε τελικά και τις φέραμε κι αυτές ...