Κουρσάροι της λιμνοθάλασσας συνέχεια..

-335 αγκυροβόλια για σκάφη μέχρι 20 μέτρα.
- 40 αγκυροβόλια για σκάφη μέχρι 35 μέτρα.
- 5 σημεία πρόσδεσης για πολύ μεγάλα γιότ μέχρι 80 μέτρα
- καφετέρια με εξέδρα
- εστιατόριο
- 3 κτίρια υπηρεσιών
- υπηρεσία πλυντηρίων
- supermarket με φούρνο
- καταστήματα
- συνεργείο για σκάφη μέχρι 35 μέτρα
- 800 θέσεις στη ξεριά για χειμερινή αποθήκευση

...Οχυρωμένοι πίσω από του μακριούς πέτρινους όγκους ακόμη και σήμερα συνθέτουν και επεκτείνουν τα σχεδιαγράμματα της πόλης τους με το βλέμα «εντός», αυξάνουν οικοδ. συντελεστές, προσηλωμένοι προς το Πατραϊκό! Προς την Θάλασσα!

Κουρσάροι της λιμνοθάλασσας

Κουρασμένοι από τα επικίνδυνα κούρσα, τα ρισάλτα και τον διωγμό στο Ιόνιο Πέλαγος έψαξαν και βρήκαν «ταμπούρι και χωσιά» στο Μεσολόγγι. Παρέα με τους ολιγάριθμους ψαράδες η πόλη γεννήθηκε κι άρχισε να μεγαλώνει. Ο ριψοκίνδυνος χαρακτήρας , ο ηρωισμός κι η αυταπάρνηση αυτού του κόσμου έφτασε να γρ'αψει σπουδαίες σελίδες ιστορίας.
Η τάση της πόλης να αναπτύσσεται μέσα στα τείχη κι όχι έξω απ αυτά, έχει τις ρίζες της , την περιόδο εκείνη, γύρω στα 1600. Η ντόπια αρχιτεκτονική, η αρχιτεκτονική της λιμνοθάλασσας είχε τα δικό της χαρακτήρα – έμπνευση δημιουργική για πολλούς που γεννήθηκαν σ αυτόν τον τόπο.
.

«Πέρασαν όμως οι καιροί»..

Οχυρωμένοι πίσω από του μακριούς πέτρινους όγκους ακόμη και σήμερα συνθέτουν και επεκτείνουν τα σχεδιαγράμματα της πόλης τους με το βλέμα «εντός», αυξάνουν οικοδ. συντελεστές, προσηλωμένοι προς το Πατραϊκό! Προς την Θάλασσα! Η περιοχή έξω από τα τείχη φαντάζει απόμακρη, τους είναι αδιάφορη. Αντίθετα με άλλες ιστορικές πόλεις και ιστορικά κέντρα εδώ ο μετασχηματισμός – η καινούργια πόλη, γίνεται μέσα και πάνω στην παλιά. Δεν ενδιαφέρεται κανείς για τον βορρά. Δεν δίνουν σημασία στην σύνδεση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Η εσωστρέφεια σ όλο της μεγαλείο. Η διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς είναι άγνωστες λέξεις. Κάθε μέρα πέφτει κι από ένα πέτρινο κτίριο για να πάρει την θέση του ένα πανύψηλο από μπετόν. Και είναι λογικό, εφόσον αυτό πυροδοτείται από τους τοπικούς όρους δόμησης, που οι ίδιοι διαμόρφωσαν ( Σ.Δ. = 2, max. Ύψος = 15 μ.) υπέρ ιδίων συμφερόντων. Εκτός των τοιχών, -μα τι ειρωνεία - ο Σ.Δ. = 0,8, max. Ύψος = 7,5 μ .
Τα όρια της παλιάς πόλης χάθηκαν.
Η ταυτότητα της πόλης εξαφανίστηκε - κούρσεψαν! την ίδια τους την πόλη. Μαζί μ αυτή χωρίς να το συνειδητοποιούν κουρσεύουν και την ήρεμη λιμνοθάλασσα.
Η Επιβάρυνση της λιμνοθάλασσα από τα μπάζα, τις καταπατήσεις, την σχετικά πρόσφατη οικοπεδοποίηση των σάλτσινων, περιφρονεί τους πληθυσμούς που ζουν γύρω απ αυτή . ‘Ενα τεράστιο οικοσυστήμα αρχίζει να ανισορροπεί.
Πολλοί είναι εκείνοι που μιλάνε για την ελεύθερη διακίνηση, το υδρόθειο και τους τρόπους της εξυγίανσης των υδάτων χωρίς να υπολογίζουν τους σύγχρονους κουρσάρους.
Το στόμιο της λιμνοθάλασσας στενεύει, γέμισε από χώματα, τηγάνια, φραγμούς και μπλόκια ιχθυοτροφείων.
Η λιμνοθάλασσα άρχισε να «ταράσσεται» πραγματικά και το καθρέπτισμα του ουρανού μέσα σ αυτή να «θολώνει» επικίνδυνα.

Στα σχέδια φαίνεται η εξέλιξη της πόλης του Μεσολογγίου . Στό επάνω από το 1870 μέχρι το 1970 και στο κάτω απο το 1870 μέχρι σήμερα. Τα τείχη και η τάφρος είναι η τεθλασμένη στο πάνω σημείο . Σήμερα έχει απομέινη μόνο το 1/5 απ αυτά. Εκεί βρίσκεται και η πύλη που λειτουργεί ακόμη σαν είσοδος της πόλης. Τα όρια του αρχικού σχήματος που διαγράφονται από την χρωματισμένη επιφάνεια ήταν τα όρια με την λιμνοθάλλασα τότε.

Η προσαρμογή των σχεδίων δεν είναι τυχαία, έχει γίνει με μεγάλη ακρίβεια έτσι ώστε να ικανοποιεί ακόμη και μελλοντικούς μελετητές της εξέλιξης της ιστορίας της πόλης

Καλοκαίρι θάλασσα και 3D

Μερικά από τα "έργα τέχνης" που εκτέθηκαν στην εκδήλωση των μικρών φίλων του τμήματος ζωγραφικής του πολιτιστικού συλλόγου. Από παιδιά του νηπιαγωγείου μέχρι του δημοτικού σχολείου κυμαίνονταν οι ηλικίες. Οι «καλλιτέχνες» έδωσαν το στίγμα του αγνού και αισιόδοξου παιδιού, με πολλά πολλά χρώματα, απεριόριστη ευχέρεια και μεγάλη ποικιλία στην «αποτύπωση» των εμπειριών τους. Μπράβο στον Μηχάλη Κότσαρη και στο σύλλογο που με κόπο λειτουργούν το εργαστήρι .
Αυτές οι προσπάθειες έχουν ανάγκη μεγαλύτερης προβολής. Ο τομέας του πολιτισμού σε όλα τα επίπεδα απαιτεί ηθική και προπάντων οικονομική στήριξη. Καλή συνέχεια.

.

.

To κάπως "τραβηγμένο" φωτο 3D, έγινε για να φανεί ο ρόλος του περιβάλλοντα σκηνικού και η σχέση του με την αξία και την ποιότητα που αποκτα το έκθεμα απο αυτό.

Συσχετισμοί

πηγή: ΥΠ.ΕΣ. , Νομαρχία Αιτ/νίας


«Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που δεν ψήφισα. Δεν περίμενα ποτέ πως θα έχουμε εκλογές και δεν θα πάω να ψηφίσω - μου φαινόταν αδιανόητο. Τελικά, δεν είναι δύσκολο - απλώς, δεν πας να ψηφίσεις. Με απόλυτη συνείδηση. Για πρώτη φορά» Πιτσιρίκος
O Πιτσιρίκος τελικά δεν πρωτοτύπησε. Το ίδιο έκανε και το 47.4% των υπόλοιπων νεοελλήνων.

Επανάχρηση που μεταδίδει χαμόγελο

Επανάχρηση είναι ένα όρος που χρησιμοποιείτε σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο. Ο 19ος και 20ος αι. έδωσε κτίρια ανθεκτικότερα. Η πέτρα, τα κονιάματα με τις ευρηματικές προσμίξεις, οι τεχνικές των μαστόρων και μηχανικών της εποχής συνέβαλαν στο να διατηρηθούν άπειρα αρχιτεκτονήματα μέχρι στις μέρες μας. Την επανάχρηση την γνωρίζουμε κυρίως από τα βιομηχανικά κτίρια και τις αποθήκες μεγάλης κλίμακας που μετά από συστηματική συντήρηση- αναπαλαίωση μετατρέπονται σε κάτι διαφορετικό από αυτό που αρχικά προορίζονταν. Οι καινούργιες χρήσεις έχουν σχέση με χώρους συνάθροισης κοινού και πολιτισμό. Ο ιδιοκτήτης είναι είτε το Δημόσιο, το υπουργείο πολιτισμού είτε κάποιος φορέας σύλλογος η τράπεζα . Σπάνια εμπλέκονται ιδιώτες. Αυτοί είναι στραμμένοι κυρίως στα μικρότερης κλίμακας κτίρια, όπως τα παλιά αρχοντικά νεοκλασικού η παραδοσιακού τύπου, που τα μετασχηματίζουν σε κτίρια γραφείων μικρά ξενοδοχεία, ξενώνες, χώρους αναψυχής και σύγχρονες κατοικίες.
Στο κτίριο με τα ακροκέραμα στο οποίο έχει ήδη γίνει αναφορά σε προηγούμενη ανάρτηση έγινε μια προσπάθεια επανάχρησης. Πρόκειται κτίριο του 1870 με επιφάνεια 150 τμ ανά όροφο, που περιέχει ανώγεια κατοικία και ισόγεια αποθήκη. Οι χώροι του ισογείου μέχρι το 1965 χρησιμοποιούνταν για παρασκευή κρασιού για στέγνωμα καπνού και άλλες παραγωγικές εργασίες (Λάδι σιτηρά ρύζι) . Σήμερα παράλληλα με την εφαρμογή της (στατική) μελέτης στερέωσης που εκπονήθηκε η αποθήκη του ισογείου μετασχηματίζεται σε δύο δίχωρα επιπλωμένα διαμερίσματα.

Αποξηλώσεις, καθαιρέσεις και ανακατασκευές, τσιμεντενέσεις, οπλισμένοι σοβάδες, ντίζες σύσφιξης , είναι μερικές από τις εργασίες που έγιναν, και αφορούσαν την στατική θεραπεία του κτιρίού. Με την ολοκλήρωση όλων τον απαραίτητων ηλεκτρομηχανολογικών υποδομών και χωρισμάτων ο χώρος πήρε άλλη μορφή. Το ισόγειο χωρίστηκε στα δύο. Μια ανεξάρτητη είσοδος οδηγεί στο χωλ κι από εκεί δεξιά και αριστερά στα διαμερίσματα. Καθιστικό, κουζίνα, υπνοδωμάτια και πλούσιοι αποθηκευτικοί χώροι συνθέτουν τον κάποτε εγκαταλελειμμένο και γεμάτο με άχρηστα αντικείμενα χώρο. Το ανάγλυφο της πέτρας, που βρίσκεται παντού, μαζί με το εμφανή ξύλινο ταβάνι με τις τάβλες και τα δοκάρια, προδίδουν την περίοδο της κατασκευής του και δίνουν μια φιλική ατμόσφαιρα στους επισκέπτες. Αντικαταστάθηκαν όλα τα ανοίγματα με πανομοιότυπες εξώπορτες και παράθυρα από ιρόκο και θερμομονωτικά τζάμια . Εγκαταστάθηκε κεντρικό σύστημα κλιματισμού ενώ σε κάθε υπνοδωμάτιο υπάρχει τζάκι.
Η επανάχρηση μετέδωσε το χαμόγελο...

Αφιερωμένο στο μακρινό Ηράκλειο απο όπου προέιλθε το καταπληκτικό video klip στα email που λαμβάνω. Το αφιέρωμα του Joseph Newton «Η αρχή του κενού», σημειώνει το πόσο σημαντικό είναι να πετάς παλιά άχρηστα πράγματα και να δημιουργείς χώρους για καινούργια που σε γεμίζουν χαμόγελο.