Με αφορμή το Αιτωλικό...
Διάβαζα σε ένα από τα περιοδικά των εφημερίδων του Σαββάτου για το Αιτωλικό, το μικρό νησάκι στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και πως κάποτε αποτελούσε το κέντρο εμπορίου της περιοχής μέχρι που άρχισαν τα δρομολόγια των ferry boat μεταξύ Ρίου και Αντίρριου και μοιραία το Αιτωλικό παράκμασε. Συνειδητοποίησα λοιπόν πόσο ειρωνική αλλά και προβλέψιμη είναι η ιστορία και οι άνθρωποι μιας και αυτοί οι πλοιοκτήτες των Ferry boats, οι ίδιοι ή οι απόγονοι αυτών που οδήγησαν σε μαρασμό το νησάκι, πριν από λίγα χρόνια στα εγκαίνια της γέφυρας Ρίου-Αντίρριου κατηγορούσαν τα μεγάλα συμφέροντα για τον δικό του επικείμενο αφανισμό. Έτσι είναι όμως, δεν υπάρχουν θύτες και θύματα σε αυτές τις ιστορίες.
Υπάρχουν συνθήκες που ωριμάζουν και πράγματα που αλλάζουν και στρώματα πολιτισμού και τεχνολογίας που το ένα θάβει το άλλο. Ή μάλλον οι ίδιοι άνθρωποι μπορούν να είναι θύτες αρκεί να φτάσει στα χέρια τους ένα μαχαίρι αλλά και θύματα όταν το μαχαίρι το κρατά κάποιος άλλος. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται εις τους αιώνες των αιώνων και το μόνο που αλλάζει είναι τα πρόσωπα και το σκηνικό. Και ποτέ μα ποτέ δε μαθαίνουμε...
Διάβαζα σε ένα από τα περιοδικά των εφημερίδων του Σαββάτου για το Αιτωλικό, το μικρό νησάκι στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και πως κάποτε αποτελούσε το κέντρο εμπορίου της περιοχής μέχρι που άρχισαν τα δρομολόγια των ferry boat μεταξύ Ρίου και Αντίρριου και μοιραία το Αιτωλικό παράκμασε. Συνειδητοποίησα λοιπόν πόσο ειρωνική αλλά και προβλέψιμη είναι η ιστορία και οι άνθρωποι μιας και αυτοί οι πλοιοκτήτες των Ferry boats, οι ίδιοι ή οι απόγονοι αυτών που οδήγησαν σε μαρασμό το νησάκι, πριν από λίγα χρόνια στα εγκαίνια της γέφυρας Ρίου-Αντίρριου κατηγορούσαν τα μεγάλα συμφέροντα για τον δικό του επικείμενο αφανισμό. Έτσι είναι όμως, δεν υπάρχουν θύτες και θύματα σε αυτές τις ιστορίες.
Υπάρχουν συνθήκες που ωριμάζουν και πράγματα που αλλάζουν και στρώματα πολιτισμού και τεχνολογίας που το ένα θάβει το άλλο. Ή μάλλον οι ίδιοι άνθρωποι μπορούν να είναι θύτες αρκεί να φτάσει στα χέρια τους ένα μαχαίρι αλλά και θύματα όταν το μαχαίρι το κρατά κάποιος άλλος. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται εις τους αιώνες των αιώνων και το μόνο που αλλάζει είναι τα πρόσωπα και το σκηνικό. Και ποτέ μα ποτέ δε μαθαίνουμε....
Το “έξυπνο” στο σενάριο που πολύ σωστά διαγράφεται από τον ghost 
writer , είναι ότι κάθε εμπλεκόμενος προνοώντας κάποια χρονική στιγμή ότι θα γίνει θύμα, να έχει έτοιμο το σχέδιο του μετασχηματισμού του έτσι ώστε να μπορέσει να επιβιώσει. Όποιος δεν το κάνει αναγκαστικά γίνεται θύμα παρακμάζει… Άν ο χαμαιλέοντας δεν είχε αυτή την ικανότητα θα είχε από καιρό εξαφανιστεί... Ας γίνουμε λοιπόν χαμαιλέοντες!!
writer , είναι ότι κάθε εμπλεκόμενος προνοώντας κάποια χρονική στιγμή ότι θα γίνει θύμα, να έχει έτοιμο το σχέδιο του μετασχηματισμού του έτσι ώστε να μπορέσει να επιβιώσει. Όποιος δεν το κάνει αναγκαστικά γίνεται θύμα παρακμάζει… Άν ο χαμαιλέοντας δεν είχε αυτή την ικανότητα θα είχε από καιρό εξαφανιστεί... Ας γίνουμε λοιπόν χαμαιλέοντες!!
