Στα πρώτα μαθήματα φωτισμού διδάσκεσαι για τα θερμά και ψυχρά χρώματα που εκπέμπουν οι λάμπες του εμπορίου. Είναι εύκολο να τις αναγνωρίσει κανείς έστω και αν δεν έχει ειδικευτεί πάνω αυτό . Η διαφορά είναι μεγάλη.
Κάθε χώρος θα πρέπει να είναι σχεδιασμένος και φωτισμένος για τον σκοπό για τον οποίο γίνεται. Οι εκκλησίες για παράδειγμα θα πρέπει να εμπνέουν τον πιστό ο οποίος προφανώς προσέρχεται για την προσευχή του και έχει ανάγκη από ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση. Είναι αποδεδειγμένο ότι ο ψυχρός φωτισμός τα ψυχρά χρώματα λειτουργούν αντίστροφα. Οι βυζαντινοί αγιογράφοι χρησιμοποιούσαν κρόκους αυγού για να δώσουν εκείνη την κιτρινωπή (Θερμή) απόχρωση στις αγιογραφίες που εκπέμπει αγιοσύνη και θρησκευτικότητα. Η τεχνική χρησιμοποιείται ακόμη και στις μέρες μας.
Οι λάμπες φθορισμού μπήκαν στην ζωή μας. Σήμερα είναι διαθέσιμες και σε μικρά μεγέθη. Εκείνες όμως που κυκλοφορούν περισσότερο αλλά προοθούνται και από τους πωλητές είναι εκείνες που εκπέμπουν ψυχρά χρώματα. Υπάρχουν και θερμής απόδοσης λάμπες φθορισμού αλλά δύσκολα διατείθονται στην αγορά .
Ξαφνικά την Κυριακή βρέθηκα σε μια "ψυχρολουσία" φωτός . Όλες οι λάμπες πυρακτώσεως θερμού χρώματος μπροστά από την ωραία πύλη είχαν αντικατασταθεί με νέας τεχνολογίας φθορισμού. Και να φανταστεί κανείς ότι όλα ξεκίνησαν από εκείνο το ζωντανό - απαλό φως του κεριού. Νεωτερισμός… Οικονομία…Κι η ομορφιά του ζεστού;
Δεν είναι projects για lighting designers…απλά πράγματα είναι, απλά πράγματα..
