Ο φωτισμός και τα απλά πράγματα.

Στα πρώτα μαθήματα φωτισμού διδάσκεσαι για τα θερμά και ψυχρά χρώματα που εκπέμπουν οι λάμπες του εμπορίου. Είναι εύκολο να τις αναγνωρίσει κανείς έστω και αν δεν έχει ειδικευτεί πάνω αυτό . Η διαφορά είναι μεγάλη.
Κάθε χώρος θα πρέπει να είναι σχεδιασμένος και φωτισμένος για τον σκοπό για τον οποίο γίνεται. Οι εκκλησίες για παράδειγμα θα πρέπει να εμπνέουν τον πιστό ο οποίος προφανώς προσέρχεται για την προσευχή του και έχει ανάγκη από ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση. Είναι αποδεδειγμένο ότι ο ψυχρός φωτισμός τα ψυχρά χρώματα λειτουργούν αντίστροφα. Οι βυζαντινοί αγιογράφοι χρησιμοποιούσαν κρόκους αυγού για να δώσουν εκείνη την κιτρινωπή (Θερμή) απόχρωση στις αγιογραφίες που εκπέμπει αγιοσύνη και θρησκευτικότητα. Η τεχνική χρησιμοποιείται ακόμη και στις μέρες μας.
Οι λάμπες φθορισμού μπήκαν στην ζωή μας. Σήμερα είναι διαθέσιμες και σε μικρά μεγέθη. Εκείνες όμως που κυκλοφορούν περισσότερο αλλά προοθούνται και από τους πωλητές είναι εκείνες που εκπέμπουν ψυχρά χρώματα. Υπάρχουν και θερμής απόδοσης λάμπες φθορισμού αλλά δύσκολα διατείθονται στην αγορά .
Ξαφνικά την Κυριακή βρέθηκα σε μια "ψυχρολουσία" φωτός . Όλες οι λάμπες πυρακτώσεως θερμού χρώματος μπροστά από την ωραία πύλη είχαν αντικατασταθεί με νέας τεχνολογίας φθορισμού. Και να φανταστεί κανείς ότι όλα ξεκίνησαν από εκείνο το ζωντανό - απαλό φως του κεριού. Νεωτερισμός… Οικονομία…Κι η ομορφιά του ζεστού;
Δεν είναι projects για lighting designers…απλά πράγματα είναι, απλά πράγματα..

Finishing a project

Πρόκειται για μια μελέτη πάνω σε σχέδια του Νίκου. Οι απαιτήσεις των ιδιοκτητών, οι καινούργιες ανάγκες που προκείπτουν, η πρόσβαση, ο προσανατολισμός, το μέγεθος του οικοπέδου και οι όροι δόμησης της περιοχής, είναι τα καινούργια δεδομένα για το νέο κτίριο.

Είναι μια μόνιμη κατοικία για ένα ζευγάρι με δύο παιδιά.

Το οικόπεδο βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού προς τη θάλασσα. Το υψόμετρο είναι σήμερα σε χαμηλότερη στάθμη ως προς το δρόμο γι αυτό το πρώτο επίπεδο (του ισόγειο) σχεδιάστηκε στο +1,5 μ. Το μεγιστο ύψος έφθασε έως τα + 9.οο και η βεράντα του ισογείου απέκτησε ύψος και πρόσθεσε μέγεθος και όγκο . Το κτίριο έχει θέα προς τη λιμνοθάλασσα, με εκμεταλλεύσιμες τις τρείς πλευρές του, την ανατολική, την δυτική και την βόρεια.

Στο σχεδιασμό λήφθηκε υπόψη το πέτρινο σπίτι της Β. Κατράκη που βρίσκεται παράπλευρα στο υπάρχον, υποχωρώντας την τοποθέτηση του νέου κτιρίου προ εσωτερικό του οικόπεδου έτσι ώστε να δώσει περισσότερη ελευθερία θέασης σε τυχόν μελλοντική αξιοποίηση της γειτονιάς αυτής.

Στο ισόγειο βρίσκεται ο χώρος εισόδου που φθάνεις εκεί αφού ανέβεις τα επιμήκοι σκαλοπάτια που ενώνουν του δύο μπροστινούς όγκους. Το χωλ οδηγεί - ανάλογα την κατεύθυνση- στο σαλόνι στο κλιμακοστάσιο στην κουζίνα και στο μικρό ξενώνα. Οι χώροι βρίσκονται περιμετρικά από ένα εσωτερικό αίθριο. Η αίσθηση του ανοιχτού κλειτού χώρου επικρατεί παντού και συμπληρώνεται με την βεράντα και τον κήπο. Οι όγκοι έχουν κεντρικό άξονα το κλιμακοστάσιο που οδηγεί στα τρία υπνοδωμάτια του ορόφου.
Ο συνδυασμός καθαρών χρωματισμένων επιφανειών και πέτρας θα είναι το κοινό χαρακτηριστικό στην υφή του κελύφους του νέου κτίσματος και των παλιών πέτρινων σπιτιών που υπάρχουν ακόμη .
Με το Νίκο τελειώσαμε μαζί. Είμαστε ακόμη σε στενή επαφή εκείνος στο Βορρά και εμείς στο Νότο, και προσπαθούμε να εφαρμόσουμε αυτά που διδαχθήκαμε, αλλά κι αυτά που διδασκόμαστε κάθε μέρα. Ο Καθένας με το δικό του τρόπο. Η παραγωγή του έργου έχει πάντα καλή σχέση με εκείνους τους παλιούς καλούς δεσμούς.

Οι φώτο:
Δεξιά επάνω: το οικόπεδο όπως είναι σήμερα με τα δύο κτίρια της δεκαετίας του '60 που πρόκειται να κατεδαφιστούν.
Δεξια κάτω όπως ήταν πριν το 1960- κτίρια και θάλλασα δεν υπαρχουν πιά!!
Και στις δύο φωτο διακρίνεται δεξίά το χαμηλό πέτρινο κτίριο της Β. Κατράκη.

Νωρίς το Πρωί

Το φθινόπωρο είναι εδώ για τα καλά.
Πρωί πρωί η θερμοκρασία στους 15 βαθμούς «καθαρίζει» την ατμόσφαιρα από την εξάτμηση της λιμνοθάλασσας.

Η ορατότητα στο ζενίθ.
Καιρός για τακτοποίηση στα κτήματα.
Το κάψιμο τον αγριόχορτων κλέβει την παράσταση. Είναι παντού. Το θέαμα ιδεώδες και συνάμα μυστήριο. Παρόλο που είσαι κοντά στο πολιτισμό αισθάνεσαι έξω απ αυτόν. Λευκοί καπνοί παντού, καπνοί θυσιών… απομεινάρια πυρκαγιών… για κάποιον που αφήνει ελέυθερο το νού να ταξιδεύψει. Ησυχία παντού. Η μυρουδιά του καμένου. Ένα κινηματογραφικό σκηνικό πολέμου μετά από μια νίκη η ήττα που προκαλεί εμπνέει γαληνεύει. Το τοπίο μετασχηματίζεται…

Η φώτο: Κοιτωντας ανατολικά προς τον Αράκυνθο σήμερα στις 8 π.μ.